อาการแพนิคในช่วงวัยผู้ใหญ่ อาการตื่นตระหนกอาจเกิดขึ้นได้เมื่อบุคคลมีความวิตกกังวลสูง ทุกคนสามารถมีการโจมตีเสียขวัญ บางครั้งการโจมตีโดยไม่ทันตั้งตัวเหล่านี้ เป็นอาการของโรคตื่นตระหนก ระหว่างที่ตื่นตระหนก บุคคลอาจประสบกับอารมณ์ที่ท่วมท้น แพนิค รวมถึงการรู้สึก หดหู่ หมดหนทางและความกลัว อาการแพนิค ที่เกิดอาการทางร่างกาย อาจรวมถึงหัวใจเต้นเร็ว หายใจเร็ว เหงื่อออก และตัวสั่น เป็นต้น
การโจมตีโดยตรง จนเกิดอาการเสียขวัญมักเกิดขึ้นในสถานการณ์เฉพาะที่กระตุ้นความเครียดที่เพิ่มขึ้น แต่บางคนก็ประสบกับมันซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่มีสาเหตุที่ชัดเจน ในกรณีนี้ บุคคลนั้นอาจมีอาการตื่นตระหนกตกใจ แพทย์จะใช้เกณฑ์จากคู่มือการวินิจฉัยและสถิติเกี่ยวกับความผิดปกติทางจิต เพื่อวินิจฉัยโรคตื่นตระหนกประมาณ 1 ใน 75 คนมีอาการตื่นตระหนกตามรายงานของ American Psychological Association (APA) ส่งผลเสียต่อคุณภาพชีวิตอย่างมาก อย่างไรก็ตาม อาการแพนิคและโรคแพนิคเป็นทั้งปัญหาสุขภาพจิตที่การรักษาสามารถช่วยจัดการได้ค่ะ
อาการแพนิค ในวัยผู้ใหญ่
โรคแพนิค
โรคแพนิค หรืออาการตื่นตระหนกอาจเป็นปัญหาที่แยกได้ หรือเป็นอาการที่เกิดซ้ำของโรคตื่นตระหนก ไม่ว่าการถูกโจมตีจากเรื่องราวบางอย่าง จะน่ากลัว น่าหงุดหงิด และไม่สบายใจก็ตาม อาการแพนิคคือ ความรู้สึกนั้นรุนแรงกว่าความเครียดที่ผู้คนมักประสบทั่วไป อาการแพนิคมักใช้เวลา 5–20 นาที แต่อาการจะคงอยู่นานถึง 1 ชั่วโมง
ตามรายงานของ Anxiety and Depression Association of America แพนิคอาการ เกี่ยวข้องกับอาการอย่างน้อยสี่อย่างต่อไปนี้:
- เจ็บหน้าอกและไม่สบาย
- หนาวสั่นหรือรู้สึกร้อน
- อาการวิงเวียนศีรษะและมึนหัว
- กลัวตาย
- กลัวเสียการควบคุมหรือ “บ้าไปแล้ว”
- ใจสั่น หัวใจเต้นผิดจังหวะ หรือหัวใจเต้นเร็ว
- ชาหรือรู้สึกเสียวซ่า
- ตัวสั่น เหงื่อออก หรือตัวสั่น
- หายใจลำบากซึ่งอาจรู้สึกเหมือนสำลัก
- รู้สึกห่างเหินจากความเป็นจริง
- คลื่นไส้และปวดท้อง
- ผู้ที่มีอาการตื่นตระหนกบางครั้งอาจเกิดอาการหวาดกลัวได้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับความกลัวสถานการณ์ที่อาจเข้าถึงความช่วยเหลือหรือการหลบหนีได้ยาก
อาการของภาวะตื่นตระหนก อาการแพนิค อาจคล้ายกับอาการทางการแพทย์อื่นๆ เช่น ความผิดปกติของปอด ภาวะหัวใจ หรือปัญหาต่อมไทรอยด์ บางครั้งคนที่มีอาการตื่นตระหนกต้องเข้ารับการรักษาพยาบาลฉุกเฉินเนื่องจากรู้สึกราวกับว่ากำลังมีอาการหัวใจวาย ที่นี่เรามาเรียนรู้ความแตกต่างกันค่ะ
บทความประกอบ : 7 สัญญาณความเครียด เช็คด่วน! มีอาการเหล่านี้ เครียดเกินไปแล้วหรือเปล่า!?
โรคแพนิคคืออะไร?
โรคแพนิค หรือ โรคตื่นตระหนกเป็นภาวะสุขภาพจิตและอาการตื่นตระหนกเป็นอาการ หลายคนประสบกับการโจมตีเสียขวัญอย่างน้อยหนึ่งครั้งในบางจุด แต่ผู้ที่เป็นโรคตื่นตระหนกมักพบการโจมตีซ้ำ อาการมักเกิดขึ้นในวัยผู้ใหญ่ตอนต้น ซึ่งมีอายุประมาณ 18-25 ปี แต่โรคตื่นตระหนกสามารถพัฒนาได้ในเด็ก มีโอกาสเกิดในเพศหญิงเป็นสองเท่าของเพศชาย
ปัจจัยทางพันธุกรรมและชีวภาพอาจเพิ่มโอกาสในการเป็นโรคแพนิค แต่นักวิทยาศาสตร์ยังไม่ได้ระบุความเชื่อมโยงกับยีนหรือสารเคมีที่เฉพาะเจาะจง ความผิดปกตินี้อาจเกิดขึ้นเมื่อบุคคลที่มีคุณลักษณะทางพันธุกรรมบางอย่างต้องเผชิญกับความเครียดจากสิ่งแวดล้อม ซึ่งรวมถึงการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในชีวิต เช่น การมีลูกคนแรกหรือออกจากบ้าน ประวัติการล่วงละเมิดทางร่างกายหรือทางเพศอาจเพิ่มความเสี่ยงได้เช่นกัน
โรคแพนิค โรคตื่นตระหนกอาจเกิดขึ้นเมื่อผู้ที่เคยมีอาการตื่นตระหนกหลายครั้งกลัวว่าจะมีอาการตื่นตระหนกอีก panicattackคือ อาจกล่าวได้ว่า ความกลัวนี้อาจทำให้พวกเขาถอนตัวจากเพื่อนและครอบครัว และงดการออกไปข้างนอกหรือเยี่ยมชมสถานที่ที่อาจเกิดการโจมตีเสียขวัญได้ โรคแพนิคสามารถจำกัดคุณภาพชีวิตของบุคคลได้อย่างรุนแรง แต่มีการรักษาที่มีประสิทธิภาพ
อาการแพนิคกะทันหัน
แพนิคกะทันหัน อาการจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและสูงสุดภายใน 10 นาที และจะคงอยู่ไม่เกินราวๆ 1 ชั่วโมง ยิ่งอาการแพนิคกำเริบซ้ำๆผู้ป่วยจะเดินความวิตกกังวลมากยิ่งขึ้น อาการที่ออกมาทางกายจะเป็นมากขึ้น และเมื่ออาการทางกายเป็นเยอะขึ้นก็จะกระตุ้นให้วิตกกังวลยิ่งขึ้นไปอีก ผู้ป่วยบางคนกังวลกลัวจนไม่กล้าไปไหน กลายเป็นคนติดบ้าน
อาการแพนิคกะทันหัน ตัวกระตุ้นที่ทำให้แพนิคกำเริบได้บ่อย ได้แก่ การอดนอน ความเครียด ยาเสพย์ติด กาแฟ แอลกอฮอล์ ไทรอยด์เป็นพิษ อย่างไรก็ตามอาการสามารถกำเริบได้เองแม้ไม่มีตัวกระตุ้น ผู้ป่วยหลายคนพยายามแก้ไขสภาวะไม่สบายตัวด้วยการออกกำลังกาย หลายคนสามารถออกกำลังกายหนักได้ เช่น วิ่งต่อเนื่อง 21 กิโลเมตร (half marathon) ปั่นจักรยานต่อเนื่อง 42 กิโลเมตรโดยไม่มีอาการใดๆ ซึ่งเป็นจุดแตกต่างกับอาการแน่นหน้าอก หายใจไม่อิ่มที่เกิดจากหลอดเลือดหัวใจ
สาเหตุโรคแพนิค ในวัยผู้ใหญ่
ความวิตกกังวลเป็นการตอบสนองตามธรรมชาติต่อความเครียด แต่ถ้าระดับความวิตกกังวลสูงเกินไป อาจทำให้เกิดความตื่นตระหนกได้ เมื่อสมองได้รับคำเตือนถึงอันตราย มันจะเตือนต่อมหมวกไตให้หลั่งอะดรีนาลีน ซึ่งบางครั้งเรียกว่าอะดรีนาลีนหรือฮอร์โมน “ต่อสู้หรือหนี” อะดรีนาลีนที่พุ่งพล่านสามารถเร่งการเต้นของหัวใจและเพิ่มความดันโลหิตและอัตราการหายใจ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นลักษณะเฉพาะของการโจมตีเสียขวัญ
ปัจจัยเสี่ยงเกิดโรคแพนิค
ปัญหาหลายประการสามารถเพิ่มโอกาสในการมีอาการตื่นตระหนกและโรคตื่นตระหนกได้ ซึ่งรวมถึง:
- ปัจจัยทางพันธุกรรมแหล่งที่เชื่อถือได้
- ความเครียดหรือการเปลี่ยนแปลงชีวิต
- คาเฟอีน บุหรี่ แอลกอฮอล์ ยายามว่าง อาหารและเครื่องดื่มที่มีน้ำตาล
นอกจากนี้ อาการตื่นตระหนกอาจเป็นอาการได้ แหล่งที่มาของอาการอื่นๆ เช่น:
- โรควิตกกังวลทั่วไป
- ความผิดปกติ, การครอบงำ, บังคับ
- ภาวะป่วยทางจิตจากเหตุการณ์รุนแรง
อาการแพนิค
การวินิจฉัยในทางวิทยาศาสตร์
การใช้แนวทางการแพทย์ อาจวินิจฉัยว่าเป็นโรคแพนิค หากบุคคลนั้นมีอาการเหล่านี้:
- การโจมตีเสียขวัญบ่อยครั้งโดยไม่คาดคิด
- มีความกลัวอย่างต่อเนื่องว่าจะมีอาการตื่นตระหนกอย่างน้อย 1 เดือน
- พฤติกรรมเปลี่ยนไปอย่างมากจากความกลัวนี้
- ไม่มีอาการอื่น ๆ เช่น โรคกลัวการเข้าสังคม และไม่ใช้ยาหรือยาที่อาจอธิบายอาการได้
การรักษาอาการ โรคแพนิค
การรักษาโดยทั่วไปสำหรับโรคตื่นตระหนกคือการใช้ยาและจิตบำบัด
- หลายคนรู้สึกดีขึ้นเมื่อพวกเขาเข้าใจว่าโรคตื่นตระหนกคืออะไรและเป็นอย่างไร บุคคลอาจได้รับประโยชน์จากการบำบัดพฤติกรรมทางปัญญา ซึ่งบางครั้งสั้นลงเหลือ CBT สามารถช่วยระบุตัวกระตุ้นและวิธีการใหม่ในการเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก
- อีกทางเลือกหนึ่งคือการเปิดรับ interoceptive ซึ่งสอนให้บุคคลคุ้นเคยกับอาการตื่นตระหนกโจมตีสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย จุดมุ่งหมายคือเพื่อลดความกลัวที่จะถูกโจมตีและแบ่งอาการออกเป็นขั้นตอนที่สามารถจัดการได้
- ในขณะเดียวกัน เทคนิคการผ่อนคลาย เช่น การหายใจช้าและการมองเห็นก็สามารถช่วยได้เช่นกัน
- ยาบางชนิดก่อให้เกิดผลข้างเคียง เป็นสิ่งสำคัญที่แพทย์จะต้องทำงานร่วมกับบุคคลนั้นเพื่อค้นหาการรักษาที่ดีที่สุด
ในปี 2020 สำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา (FDA) ได้เพิ่มคำเตือนเกี่ยวกับเบนโซไดอะซีพีน การใช้ยาเหล่านี้สามารถนำไปสู่การพึ่งพาอาศัยกันทางกายภาพ และการถอนตัวอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ รวมกับแอลกอฮอล์ ฝิ่น และสารอื่นๆ อาจส่งผลให้เสียชีวิตได้ จำเป็นต้องปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์เมื่อใช้ยาเหล่านี้
บทความประกอบ : ที่ปรึกษาสุขภาพจิตคืออะไร? รู้ได้อย่างไรว่าต้องได้รับการรักษา ควรปรึกษากับใคร?
การป้องกันไม่ให้เกิด โรคแพนิค
อาการแพนิคในช่วงวัยผู้ใหญ่
เคล็ดลับต่างๆ สามารถช่วยลดความถี่และผลกระทบของการโจมตีเสียขวัญ หรืออาการแพนิคได้
เมื่อการโจมตีจากอาการแพนิค เริ่มต้นสิ่งที่ควรทำ :
- พยายามที่จะไม่ต่อสู้กับมัน
- อยู่ในที่ที่คุณอยู่
- ฝึกหายใจช้าๆ ลึกๆ
- พยายามนึกภาพในแง่บวก
- จำไว้ว่าอีกไม่นานมันก็จะผ่านไปและนั่นไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต
เพื่อลดความเสี่ยงของการโจมตีเพิ่มเติม:
- เรียนรู้เกี่ยวกับการอาการแพนิค โรคแพนิคและพูดคุยกับผู้อื่นเกี่ยวกับประสบการณ์นี้
- หลีกเลี่ยงสารที่ก่อให้เกิดปัญหา เช่น คาเฟอีน ยาสูบ แอลกอฮอล์ ยาเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ และอาหารและเครื่องดื่มที่มีน้ำตาล
- นอนหลับและออกกำลังกายเป็นประจำเพื่อลดความเครียด
- ฝึกโยคะ การหายใจลึกๆ การสร้างภาพเชิงบวก และเทคนิคอื่นๆ เพื่อการผ่อนคลาย
ภาวะแทรกซ้อน
หากไม่ได้รับการรักษา โรคตื่นตระหนกอาจเป็นอันตรายต่อชีวิตของบุคคลได้หลายด้าน ตัวอย่างเช่น อาจนำไปสู่:
- การใช้แอลกอฮอล์ ยาสูบ หรือสารอื่นๆ อย่างไม่ถูกต้อง
- โรคกลัว เช่น agoraphobia
- ปัญหาที่เชื่อถือได้ ที่โรงเรียนหรือที่ทำงาน
- ถอนสังคม
- ปัญหาสุขภาพอื่น ๆ ที่ต้องได้รับการดูแลทางการแพทย์เป็นประจำ
- ปัญหาทางการเงิน
- ความคิดหรือพฤติกรรมฆ่าตัวตาย
- การโจมตีของอาการแพนิคและโรคตื่นตระหนกส่งผลกระทบต่อคนจำนวนมาก การโจมตีอาจน่ากลัว แต่ก็มีการรักษาที่มีประสิทธิภาพ
ใครก็ตามที่มีความกังวลเกี่ยวกับการโรคแพนิค หรือโรคตื่นตระหนกควรได้รับการรักษาพยาบาล การได้รับการดูแลตั้งแต่เนิ่นๆ สามารถป้องกันไม่ให้อาการแย่ลงและป้องกันภาวะแทรกซ้อนได้นะคะ
ที่มา : 1
บทความประกอบ :
วิธีในการเพิ่ม Oxytocin ฮอร์โมนความรักและความผูกพันธ์ 12 ประการ
กลัวความมืด ส่งผลต่อเด็กอย่างไร? จำเป็นจะต้องนอนเปิดไฟทั้งคืนหรือไม่?
โรคแพนิคในเด็ก อาการตกใจกลัวอย่างรุนแรง รับมืออย่างไรดี?
มีข้อสงสัยเรื่องการตั้งครรภ์ หรือมีคำถามเรื่องการเลี้ยงลูกหรือเปล่าคะ? ติดตามอ่านบทความ หรือสอบถามสิ่งที่คุณอยากรู้ผ่านแอปของเราได้เลย
ดาวน์โหลด theAsianparent แอปพลิเคชัน ทั้ง IOS และ Android ได้แล้ววันนี้!
