ลูกอยู่ไม่นิ่ง เดี๋ยวปีนโต๊ะ ปีนเก้าอี้ ปีนโซฟา เผลอนิดเดียวก็ไปปีนตู้อีกแล้ว ลูกดื้อ และซนแบบนี้ลูกปกติหรือไม่ พฤติกรรมที่เด็กซุกซนชอบปีนป่ายมักจะเกิดขึ้นในเด็กวัยหัดเดิน เพราะเป็นช่วงเวลาที่เด็กนั้นกำลังจะตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจ และเป็นพัฒนาการของเด็กช่วยต้น ๆ ของการหัดเดินหรือกำลังที่จะเดินได้
ทำไม ลูกวัยหัดเดินชอบการปีนป่าย
สาเหตุหลัก ๆ เลยเป็นเพราะว่าเด็ก ๆ เริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะควบคุมร่างกายให้เคลื่อนไหวได้แล้วตามที่เขาต้องการได้มากยิ่งขึ้น เริ่มรู้จักวิธีการขว้างลูกบอล วิ่งเล่นตามสนาม หรือแม้แต่กระทั่งปีนป่ายสิ่งต่าง ๆ ภายในบ้าน ซึ่งสาเหตุของการที่ลูกชอบปีนป่ายนั่นก็มาจากความคิดของเด็กที่ว่าอยากจะเลียนแบบคุณพ่อคุณแม่ อยากจะลุก และนั่งบนโซฟาบ้าง อยากจะลองสำรวจสิ่งของรอบ ๆ ตัวว่ามีอะไรน่าสนใจบ้าง เพราะพวกเขารู้สึกว่ามีพลังมีแรงที่จะควบคุมร่างกายของตนเองได้แล้ว โดยที่ไม่รู้ว่าการปีนป่ายนั้นอาจทำให้เกิดอันตรายต่อตัวของเขาได้
อีกทั้งตัวเขายังคิดว่า การที่ได้ปีนไปนู่นมานี่เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นที่สุด สนุกสนานกับการปีนป่ายเป็นอย่างมาก สนองความอยากรู้อยากเห็นได้ โดยการใช้มัดของกล้ามเนื้อ และความสามารถทั้งหมดที่มีนำมาใข้กับการปีนป่าย และยิ่งถ้าลูกน้อยมีพี่หรือเด็กที่โตกว่าอยู่ด้วยแล้วล่ะก็ เขาก็จะยิ่งอยากทำให้เหมือนกับเด็กโต จึงพยายามเลียนแบบให้เหมือนพี่ ๆ ให้เหมือนที่พี่ ๆ เล่นให้ได้มากที่สุด
บทความที่เกี่ยวข้อง : ลูกชอบปีนป่าย ไต่ “บันไดบ้าน” คือสนามฝึกแรกของชีวิต
เราต้องห้ามเมื่อลูกปีนป่ายหรือไม่ ?
ถึง คุณพ่อ คุณแม่ จะห้ามไม่ให้ลูกน้อยปีนป่ายมากเท่าไหร่ มันก็เหมือนยิ่งยุแกว่าเอาเลยเพราะดูเป็นเรื่องที่ท้าทายสำหรับเขา เพราะเด็กในวัยนี้มีความซุกซน แถมเด็กในวัยนี้จำเป็นต้องผ่านช่วงเวลาปีนป่ายไปเสียก่อน เพื่อการเติบโตไปอีกขั้นของพัฒนาการทางด้านร่างกาย ไม่ว่าจะเป็น เรื่องของความแข็งแรงของร่างกาย ความยืดหยุ่นของร่ายกาย และความสมดุลที่เด็กควรจะเรียนรู้ แต่ คุณพ่อ คุณแม่ อาจต้องคอยสอดส่องดูแลอย่าให้ลูกคลาดสายตาได้แม้แต่เพียงนิด เพื่อป้องกันอุบัติเหตุที่จะเกิดขึ้นต่อลูกน้อย
สิ่งของบางชนิดถ้า คุณพ่อ คุณแม่ เห็นว่าลูกปีนป่ายแล้วเกิดอันตรายต่อลูกก็ควรที่จะเปลี่ยนออกไป อย่างเช่น ตู้ลิ้นชัก เพราะเคยมีกรณีที่เด็กเปิดลิ้นชักแล้วตู้ลิ้นชักล้มทับเด็กนั้นเอง ซึ่งเป็นอันตรายต่อชีวิตของลูก และร่างกายของเด็กเป็นอย่างมาก
วิธีทำให้ลูกสงบ ไม่ซน ไม่ดื้อ ต้องทำอย่างไร?
ก่อนอื่นเลยนะ คุณพ่อ คุณแม่ ต้องเข้าใจก่อนนะว่าเด็กวัยนี้มักจะซุกซนเป็นปกติของเขาอยู่แล้ว ไม่ยอมหยุดนิ่งเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะการได้ปีนป่ายขึ้นไปอยู่บนที่สูง ๆ เป็นสิ่งที่เขาชอบและท้าทายสำหรับตัวเขา นั้นก็เป็นหนึ่งในความปรารถนาของเด็กวัยนี้เหมือนกัน ดังนั้น วิธีที่จะทำให้ ลูกซน ลูกดื้อ น้อยลงเวลาอยู่ที่บ้าน คือ การให้ลูกได้เล่นอย่างเต็มที่อาจจะเป็นสนามเด็กเล่นที่บ้าน หรือโซนเครื่องเล่นตามห้างสรรพสินค้า หรือที่ต่าง ๆ คุณพ่อ คุณแม่ อาจจะให้ลูกเล่นประมาณ 1-2 ชั่วโมงก็ได้ ให้ลูกได้เล่นจนเพลีย รู้สึกเหนื่อย รู้สึกไม่อยากที่จะเล่นต่อ หรือรู้สึกง่วงนอน แต่ก็อาจจะช่วยได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น เพราะหากลูกน้อยได้พักงีบพลังก็จะกลับมาอีกครั้ง หรือทำด้วยวิธีเหล่านี้
- หาเก้าอี้หรือบันไดสำหรับเด็ก มาให้ลูกน้อยได้ลองปีนป่ายเล่นเพื่อหยิบหนังสือหรือของเล่นบนชั้นเอง โดยที่ชั้นวางของเล่นหรือหนังสือต้องมีความแข็งแรงพอด้วยนะคะ
- ทำคอกหรือหาเครื่องเล่นสำหรับเด็กให้ลูกได้ปีนป่ายภายในบ้านเพื่อความปลอดภัย และความสะดวกกว่า
- อย่านำเก้าอี้ไว้ใกล้กับหน้าต่างโดยเด็ดขาด เพราะลูกน้อยอาจจะปีนขึ้นไปและพลาดตกหน้าต่างไปได้เลยนะคะ และอันตรายมากหากหน้าต่างอยู่ที่สูง
- หาของเล่นแถบแม่เหล็กที่สามารถติดกับเฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ ได้ ให้ลูกน้อยได้ลองติด และสำรวจดูนะคะ
บทความที่เกี่ยวข้อง : ทริค เอาตัวรอด จากเหตุการณ์อันตราย สอนให้ลูกรักปลอดภัยจากเหตุการณ์ร้าย
ปีนป่ายอย่างปลอดภัย ทำอย่างไร?
- ดูแลเรื่องความปลอดภัยของลูก แต่ต้องไม่ให้กระทบโอกาสของเด็กที่ชอบปีนป่าย เช่น ไปยืนใกล้ ๆ แต่ไม่ต้องกำกับเขา เช่น จับดี ๆ นะ ระวังตกนะ เอามือนั้นจับตรงนี้ เอาขาไว้แบบนี้สิลูก เพราะเมื่อเราเป็นคนกำกับตรงนี้เท่ากับเราเป็นคนสั่งการของเอง ก็จะไปปิดโอกาสสมองของเด็กที่จะได้คิดว่าต้องทำอย่างไร ทักษะสมองก็จะไม่เกิด และ คุณพ่อ คุณแม่ สะท้อนให้เห็นว่าสิ่งที่ลูกกำลังจะทำนั้นน่ากลัวมากแค่ไหน
- ลองปล่อยให้ลูกได้ลองได้ตัดสินใจเอาเอง โดยยืนอยู่ใกล้ ๆ ด้วยสีหน้าที่สบายใจ ผ่อนคลาย คุณพ่อ คุณแม่ จะได้เห็นว่าบางทีเด็กกำลังจะก้าวไปแล้วแต่ก็ถอยกลับมาด้วยตัวเอง นั่นคือเด็กประเมินตัวเองแล้วว่ายังไม่เอาดีกว่าเดี๋ยวค่อยลองใหม่อีกที แต่ก็ไม่มีเด็กคนไหนที่ล้มเลิกไปเลย เด็กยังมีความมุ่งมั่นที่จะเผชิญสิ่งใหม่ ๆ จะพิชิตมันให้ได้ ทักษะเหล่านี้มีความหมายมากตอนโตเวลาที่เด็กต้องเจอกับเรื่องที่ยาก หรืออุปสรรค ถ้าเราเลี้ยงลูกให้ขี้กลัว พอเจออุปสรรคเด็กจะถอยหนีหมด ไม่สู้ หนีปัญหา ไม่เอา กลัวไปเสียหมด
ไม่ใช่แค่เรื่องการปีนป่ายนะคะ จริง ๆ แล้วการฝึกให้ลูกได้คิด และแก้ปัญหาเบื้องต้น เริ่มได้ตั้งแต่การที่ลูกยังเป็นเป็นทารก เช่นเวลาที่เด็กอยากได้ลูกบอล หรืออยากได้ขวดนม เด็กจะเกิดความมุ่งมั่นที่จะคว้ามันมาให้ได้ และจะค้นหาว่าตัวเองจะไปแบบไหนเพื่อจะไปหาเป้าหมายที่เขาต้องการ ซึ่งถ้าตั้งแต่เล็ก ๆ คุณพ่อ คุณแม่ ทำให้เขาหมดทุกอย่าง เด็กจะไม่เรียนรู้ที่จะทำอะไรด้วยตัวเอง และโตมาอาจจะทำอะไรด้วยตัวเองไม่ค่อยได้
ความปลอดภัยของเด็กเป็นเรื่องที่สำคัญมาก และพัฒนาการของเด็กก็เป็นเรื่องที่สำคัญมากอีกด้วยเช่นกัน ซึ่ง คุณพ่อ คุณแม่ อาจจะไม่สามารถห้ามลูกน้อยที่จะเล่น หรือปีนป่ายสิ่งใดได้ แต่ คุณพ่อ คุณแม่ ก็สามารถที่จะเลือกป้องกันอุบัติเหตุของลูกน้อยเหมือนกันนะคะ
แหล่งที่มา : (1)
บทความอื่น ๆ ที่น่าสนใจ
ลูก ๆ กลัวความสูง จะดูแลลูกยังไงดี โรคความกลัวนี้ส่งผลต่อการใช้ชีวิตเด็กหรือไม่
มีข้อสงสัยเรื่องการตั้งครรภ์ หรือมีคำถามเรื่องการเลี้ยงลูกหรือเปล่าคะ? ติดตามอ่านบทความ หรือสอบถามสิ่งที่คุณอยากรู้ผ่านแอปของเราได้เลย
ดาวน์โหลด theAsianparent แอปพลิเคชัน ทั้ง IOS และ Android ได้แล้ววันนี้!
