ปากนกกระจอก อาการแผลเปื่อยสามารถเป็นได้ง่ายในปาก เป็นภาวะที่แพร่หลายและเป็นที่รู้จักกันดี แม้ว่าจะทำให้รู้สึกไม่สบายใจ แต่เป็นโรคที่ไม่ค่อยน่าเป็นห่วงมากนัก ในบทความนี้ เราจะสอบถามว่ามีวิธีใดบ้างที่จะช่วยบรรเทาแผลเปื่อย ปากนกกระจอก ได้ และมีบางครั้งที่ต้องไปพบแพทย์หรือไม่
โรคปากนกกระจอก
ต่อไปนี้เป็นประเด็นสำคัญเกี่ยวกับปากนกกระจอก รายละเอียดเพิ่มเติมและข้อมูลสนับสนุนอยู่ในบทความหลัก แม้ว่าจะมีปัจจัยเสี่ยงที่ทราบกันดี แต่ก็ยังไม่ทราบสาเหตุของโรคปากนกกระจอก แผลเปื่อยส่วนใหญ่ไม่ต้องการการรักษาพยาบาล และสามารถรักษาได้เองที่บ้าน แผลเปื่อยมักจะหายเองตามธรรมชาติภายใน 2 สัปดาห์
ปากนกกระจอก คืออะไร?
แผลเปื่อยเป็นแผลในปากชนิดหนึ่งที่รู้จักกันในทางการแพทย์ว่าเป็นแผลพุพอง แผลเปื่อยเป็นหนึ่งในอาการที่พบบ่อยที่สุดของปาก พวกเขาสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเพศทุกวัย แต่มีแนวโน้มมากขึ้นในผู้ใหญ่และผู้หญิงที่อายุน้อยกว่า เด็กที่อายุน้อยกว่า 2 ปีอาจมีแผลเปื่อย แต่ปกติจะไม่ปรากฏจนกว่าจะถึงวัยรุ่น แม้ว่าคนส่วนใหญ่จะมีแผลเปื่อยเป็นครั้งคราว แต่แหล่งที่เชื่อถือได้ของผู้คนประมาณ 20-30 เปอร์เซ็นต์มีอาการกำเริบ
ปากนกกระจอก บางครั้งแบ่งออกเป็นสองประเภท:
- ปากนกกระจอก แผลเปื่อยแบบง่าย: ปรากฏขึ้นปีละ 3-4 ครั้ง; มักเกิดในคนอายุ 10-20 ปี และอยู่ได้ประมาณ 1 สัปดาห์
- ปากนกกระจอกซับซ้อน: พบได้น้อยกว่า ใหญ่กว่า และเจ็บปวดกว่า อาจอยู่ได้นานถึง 1 เดือนและทิ้งรอยแผลเป็นไว้ แผลเปื่อยที่ซับซ้อนมักเกิดจากภาวะแวดล้อม เช่น ระบบภูมิคุ้มกันบกพร่อง โรคโครห์น หรือการขาดวิตามิน
บทความประกอบ : อาหารต้านการอักเสบ วิธีลดการอักเสบตามธรรมชาติ ที่ควรรู้
สาเหตุปากนกกระจอก
นักวิจัยยังไม่ได้ให้คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ว่าทำไมแผลเปื่อยถึงพัฒนา อย่างไรก็ตาม มีปัจจัยบางอย่างที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการติดเชื้อไวรัส สาเหตุของโรคปากนกกระจอก อาการเจ็บคอจากปากเปื่อยซ้ำหรือที่เรียกว่าแผลเปื่อยในช่องปากที่เกิดซ้ำหรือปากเปื่อยกำเริบ - ยังไม่ชัดเจนแม้ว่าจะมีปัจจัยหลายอย่างรวมถึงประวัติครอบครัวแหล่งที่มาของแผลพุพองและอาการแพ้
แผลในบางครั้งอาจเกี่ยวข้องกับอาการอื่นๆ ที่ต้องไปพบแพทย์ เช่น โรคลำไส้อักเสบ ภูมิคุ้มกันบกพร่อง ภูมิแพ้ และภาวะขาดสารอาหาร ปัจจัยต่อไปนี้แหล่งที่มาที่เชื่อถือได้คิดว่าเกี่ยวข้องกับการพัฒนาโรคปากนกกระจอก:
- การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน
- การบาดเจ็บทางร่างกาย (ความเสียหายต่อเยื่อบุปาก เช่น ระหว่างการรักษาทางทันตกรรม)
- ยาเสพติด
- แพ้อาหาร – ตัวอย่างเช่น ผลไม้รสเปรี้ยวและมะเขือเทศสามารถกระตุ้นหรือทำให้โรคปากนกกระจอกแย่ลงได้
- ภาวะขาดสารอาหาร ได้แก่ ธาตุเหล็ก กรดโฟลิก สังกะสี และวิตามินบี 12
- ความเครียด
รายงานโดยศัลยแพทย์ทั่วไปแห่งสหรัฐอเมริกาประมาณการว่าถึงร้อยละ 25 แหล่งที่เชื่อถือได้ของประชากรทั่วไปได้รับผลกระทบจากแผลเปื่อยที่เกิดซ้ำ โดยสังเกตว่าอาจมีตัวเลขสูงขึ้นในกลุ่มที่เลือก เช่น นักศึกษาผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ
อาการโรคปากนกกระจอก
แผลเปื่อยทำให้เกิดอาการปวดเฉพาะที่และอาจระคายเคืองได้ง่าย ในกรณีทั่วไป อาการเหล่านี้เป็นเพียงอาการเดียว แม้ว่าความเจ็บปวดอาจทำให้รู้สึกเบื่อหน่ายกับแผลในปาก ลักษณะทั่วไปของโรคปากนกกระจอก ได้แก่ :
- มีลักษณะกลม เล็กกว่า 1 เซนติเมตร และโดยทั่วไปจะตื้นในเยื่อบุของปาก ซึ่งเป็นพื้นผิวของเยื่อเมือก
- บางครั้งก็รู้สึกเสียวซ่าก่อนที่จะปรากฏขึ้น
- จุดศูนย์กลางสีขาวหรือสีเหลืองเทาล้อมรอบด้วยขอบสีแดงอักเสบ
- มักจะจางลงเป็นสีเทาเมื่อเวลาผ่านไป
- โดยปกติที่ส่วนหน้าของปาก บนพื้น ด้านในของริมฝีปาก (ปากริมฝีปาก) ด้านในของแก้ม (แก้ม) หรือใต้ด้านหน้าหรือด้านข้างของลิ้น
- บางครั้งส่งผลกระทบต่อเหงือกและพื้นผิวของส่วนหลังของปากค่อนข้างผิดปกติ
- โดยทั่วไปจะคงอยู่ 1-2 สัปดาห์ก่อนการรักษา
ในบางกรณีที่รุนแรงกว่านั้น อาการอาจรวมถึง:
- รู้สึกเฉื่อย
- ต่อมน้ำเหลืองบวม
- ไข้
- แผลเปื่อย vs แผลเย็น
แผลเปื่อยและแผลเย็นเป็นเงื่อนไขที่แตกต่างกัน:
- โรคปากนกกระจอก แผลเปื่อยปรากฏเป็นวงกลมสีขาวมีรัศมีสีแดง แผลเย็นมักเป็นแผลพุพองที่เต็มไปด้วยของเหลว
- แผลเปื่อยปรากฏขึ้นภายในปาก แผลเย็นปรากฏนอกปาก- มักอยู่ใต้จมูก รอบริมฝีปาก หรือใต้คาง
- แผลเปื่อยไม่ติดต่อ แผลเย็นเกิดจากไวรัสเริม (HSV) และ HSV-2 (ไวรัสเริมที่อวัยวะเพศ) ที่ไม่ค่อยเกิดขึ้น แผลเย็นเป็นโรคติดต่อ
บทความประกอบ : ไข้หวัดใหญ่ สังเกตอาการไข้หวัดใหญ่ พร้อมวิธีป้องกัน ดูแลตัวเองอย่างไรให้ห่างไกลโรค
เมื่อไหร่ควรไปพบแพทย์
แผลเปื่อยทั่วไปมักจะหายได้โดยไม่ต้องรักษาพยาบาล กรณีที่รุนแรงหรือกำเริบมากขึ้นอาจบรรเทาได้ด้วยการรักษาที่กำหนด แม้ว่าจะไม่ได้ "รักษา" แผลพุพองก็ตามตามคำแนะนำทั่วไป แผลเปื่อยควรแจ้งให้ทันตแพทย์หรือแพทย์ทราบเมื่อ:
- คงอยู่นานกว่า 2 สัปดาห์โดยไม่มีการปรับปรุง
- แย่ลง – รวมถึงในขณะที่ได้รับการรักษาด้วยการเยียวยาที่บ้าน
- เกิดขึ้นอีกบ่อยๆ (2-3 ครั้งต่อปีหรือมากกว่า) หรือเกิดขึ้นเป็นจำนวนมากหรือรุนแรงเป็นพิเศษ
- จะมีอาการอื่นร่วมด้วย เช่น มีไข้ ท้องร่วง ปวดศีรษะ หรือมีผื่นที่ผิวหนัง
- ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของเงื่อนไขอื่น
การรักษาโรคปากนกกระจอก
ข่าวดีก็คือความเจ็บปวดและความรู้สึกไม่สบายของโรคปากนกกระจอก แผลเปื่อยสามารถลดลงได้ด้วยการรักษาตามใบสั่งแพทย์และที่ไม่ใช่ใบสั่งยาและการเยียวยาที่บ้าน กรณีง่าย ๆ ของแผลเปื่อยเป็นครั้งคราวนั้น จำกัด ตัวเอง พวกเขาจะหายเป็นปกติและหายไปโดยไม่มีการแทรกแซง ไม่มีการพิสูจน์วิธีแก้ไขใด ๆ ที่จะเปลี่ยนแนวทางของแผลเปื่อยเองหรือหยุดไม่ให้กลับมาอีก การรักษาส่วนใหญ่เพียงแค่ลดความเจ็บปวด ความรู้สึกไม่สบาย และอาการแทรกซ้อน การรักษาเพียงไม่กี่ตัวที่วางตลาดสำหรับแผลเปื่อยได้รับการทดสอบทางคลินิกอย่างกว้างขวาง
การจัดการแผลเปื่อยมุ่งเน้นไปที่การรักษาอาการ ลดการอักเสบ และส่งเสริมกระบวนการบำบัดด้วยการตอบโต้ผลกระทบรองที่อาจชะลอสิ่งนี้ เช่น การติดเชื้อแบคทีเรีย
- การรักษาอาจรวมถึงการบ้วนปากด้วยสเตียรอยด์ ยาชาเฉพาะที่ ขี้ผึ้ง/น้ำยาฆ่าเชื้อ หรืออาหารเสริม
- การเยียวยาที่บ้านสำหรับแผลเปื่อย
- วิธีการรักษาที่บ้านด้านล่างนี้ได้รับการแนะนำโดย U.S. Library of Medicine และสามารถติดตามได้สามหรือสี่ครั้งต่อวัน:
- บ้วนปากด้วยน้ำยาบ้วนปากอ่อนๆ ที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์หรือน้ำเกลือ (ห้ามกลืน)
- ทำส่วนผสมที่เป็นไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ครึ่งหนึ่งและน้ำครึ่งหนึ่ง
- ใช้สำลีก้านทาส่วนผสมบางส่วนกับแผลโดยตรง
- หยดนมแม็กนีเซียเล็กน้อยลงบนแผล
การบำบัดทางเลือกที่เรียกว่าอาจคุ้มค่าที่จะลอง การทบทวนการจัดการแผลเปื่อยที่เขียนขึ้นสำหรับวารสาร American Family Physician ได้ระบุตัวเลือกมากมาย แม้ว่าจะตั้งข้อสังเกตว่าไม่มีการทดลองแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุมเพื่อทดสอบความปลอดภัยและประสิทธิภาพอย่างเหมาะสม:
- เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยของการบรรเทาทุกข์และการรักษาที่ดีขึ้นจากการดูดคอร์เซ็ตสังกะสีกลูโคเนต (ขายสำหรับโรคไข้หวัด)
- วิตามินซี วิตามินบีรวม และไลซีน "อาจช่วยให้หายเร็วขึ้นเมื่อรับประทานเมื่อเริ่มมีแผล"
- น้ำยาบ้วนปากเสจและคาโมมายล์ 4-6 ครั้งต่อวันอาจช่วยได้ – ใส่สมุนไพรทั้งสองส่วนเท่าๆ กันในน้ำ
- น้ำแครอท เซเลอรี่ และแคนตาลูป “ได้รับรายงานว่ามีประโยชน์”
- การรักษาตามใบสั่งแพทย์สำหรับแผลเปื่อย
แพทย์ต้องตรวจกรณีแผลเปื่อยที่รุนแรงหรือต่อเนื่องมากขึ้นเพื่อแยกแยะเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องหรือเพื่อเข้าถึงการรักษาตามใบสั่งแพทย์ อีกครั้ง การรักษาใดๆ ที่มุ่งเป้าไปที่แผลในกระเพาะเอง อาจไม่สามารถเปลี่ยนแนวทางการรักษาได้ แต่สามารถบรรเทาอาการได้ อาจมีการกำหนดยาปฏิชีวนะเพื่อลดการระคายเคืองจากการอักเสบไม่ว่าจะมีการติดเชื้อแบคทีเรียหรือไม่ก็ตาม
- ยาชาเช่นเดียวกับที่มีอยู่ในสินค้าอุปโภคบริโภคสำหรับแผลเปื่อยอาจถูกกำหนดให้เป็นยาเฉพาะที่เพื่อบรรเทาการระคายเคืองและความเจ็บปวด
- ยาบางชนิดที่ออกแบบมาสำหรับเงื่อนไขอื่นๆ สามารถใช้ได้ในบางครั้ง ตัวอย่างเช่น American Academy of Oral & Maxillofacial Pathology อ้างถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรณีของแผลเปื่อยที่เกิดซ้ำกับระบบภูมิคุ้มกันที่โอ้อวด ดังนั้นยากดภูมิคุ้มกันเฉพาะที่อาจช่วยได้ เช่น คอร์ติโซนที่ใช้เฉพาะที่
- ด้วยรูปแบบการกระทำที่คล้ายคลึงกันแพทย์มักจะพิจารณาคอร์ติโคสเตียรอยด์เฉพาะที่ เหล่านี้รวมถึงครีม clobetasol, dexamethasone ล้างและเจล fluocinonide (Lidex) ผลข้างเคียงที่เป็นไปได้อย่างหนึ่งของการใช้คอร์ติโคสเตียรอยด์กับแผลเปื่อยคือการติดเชื้อราในปาก
- กรณีโรคปากนกกระจอก แผลเปื่อยรุนแรงหรือเป็นซ้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจถูกส่งต่อไปยังผู้เชี่ยวชาญในช่องปากที่อาจพิจารณาว่าเป็นระบบมากกว่ายาที่ใช้เฉพาะที่ (เฉพาะ)
- ผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้อาจจำเป็นต้องทำการวินิจฉัยที่เจาะจงมากขึ้น เช่น กรณีที่แผลเปื่อยที่เกิดซ้ำซึ่งพบไม่บ่อยบางกรณีอาจได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคซัตตัน
บทความประกอบ : โรคไขมันในเลือดสูง โรคร้ายที่เป็นได้ไม่ทันตั้งตัว ต้นเหตุของหลายโรคร้าย!
การป้องกัน
คำถามที่สามารถทำได้เพื่อป้องกันแผลเปื่อยในตอนแรกไม่มีคำตอบที่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม มีวิธีป้องกันแผลเปื่อยไม่ให้เกิดขึ้นหรือรู้สึกแย่ลงได้
ป้องกันไม่ให้แผลเปื่อยรุนแรงขึ้นโดยหลีกเลี่ยง:
- อาหารที่มีฤทธิ์กัดกร่อนหรืออาหารที่สามารถติดปากได้ (เช่น มันฝรั่งทอด)
- อาหารและเครื่องดื่มรสเผ็ด เปรี้ยว หรือร้อน
- บาดแผลที่แผล (ผ่านการสัมผัสกับขนแปรงแปรงสีฟันอย่างรุนแรงเป็นต้น)
ที่มา : medicalnewstoday
บทความประกอบ :
เจ็บไปอีก อาการแผลในปาก, ร้อนใน ปัญหาใหญ่ของแม่ท้อง
7 อาหารที่ดีต่อสุขภาพ ใครที่กินอาหารแล้วกลัวอ้วน กินอาหารเพื่อสุขภาพไม่อ้วนแน่นอน
อาการร้อนในและแผลในปาก เกิดจากอะไร และควรรักษาอย่างไร