ตอนฉันท้องลูกคนแรก เพื่อน ๆ และญาติ ๆ ต่างกรอกหูฉันว่าเราจะไม่ได้นอนไปอีก 18 ปีนับตั้งแต่วันที่เจ้าตัวน้อยลืมตาดูโลก เราจะลืมเรื่องสุขอนามัยส่วนตัวไปโดยสิ้นเชิง และจะเริ่มหมกมุ่นกับเรื่องการขับถ่ายของลูก บทความต่าง ๆ ตามเว็บไซต์หรือนิตยสารทั้งหลายที่ฉันอ่านต่างก็ตอกย้ำความจริงทั้งหลายเหล่านี้ แต่กระนั้นก็ยังมีบางเรื่องที่คนรอบ ๆ ตัวคุณมักลืมที่จะบอกคุณ
- เวลาส่วนตัวเหรอ? ลืมไปได้เลย!
เด็ก ๆ จะรู้โดยสัญชาตญาณว่าเมื่อไหร่ที่คุณต้องการเวลาส่วนตัว แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงต้องการเวลาอยู่คนเดียว (หรือกับสามี) เด็ก ๆ จึงรู้สึกเหมือนเป็นหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่จะต้องอยู่เป็นเพื่อนคุณตลอดเวลา ไม่เว้นแม้แต่ตอนที่คุณเข้าห้องน้ำ เราขอแนะนำให้ล็อกประตูซะ (ไม่ได้ล้อเล่นนะ)
- พื้นที่ส่วนตัว
เด็กทารกไม่รู้จักคำว่าพื้นที่ส่วนตัว พวกเขาจึงไม่สนใจว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรเวลาที่เขาปีนป่ายตะกายไปบนหน้าของคุณ ลูกสาววัยสามขวบของฉันชื่นชอบการโชว์ก้นเป็นพิเศษ บ่อยครั้งฉันจึงมีโอกาสได้มองก้นน้อย ๆ ของเธออย่างใกล้ชิดเกินความจำเป็น ยังไม่นับลูกคนเล็กที่ไม่เข้าใจว่าการนั่งบนหน้าคุณแม่อาจทำให้คุณแม่หายใจไม่ออกได้
- กินอะไรอยู่ แบ่งหนูเดี๋ยวนี้!
ลูก ๆ ของฉันมีความสามารถพิเศษในการแย่งของกิน เวลาที่ฉันอยากกินอะไรสักอย่างที่ฉันชอบโดยไม่แบ่งเด็ก ๆ ฉันต้องเข้าไปแอบกินในห้องน้ำและล็อกประตู (กลับไปดูข้อ 1) หรือไม่ก็ต้องแอบกินหลังจากที่เด็ก ๆ หลับแล้วเท่านั้น ซึ่งกว่าพวกเขาจะหลับ ก็มักจะเลย 3 ทุ่มไปแล้ว ฉันจึงแอบกินได้ไม่บ่อยนัก แม้แต่อาหารกลางวัน ฉันก็ต้องรอจนกว่าเด็ก ๆ จะนอนกลางวันเสียก่อน จึงจะกินได้อย่างสบายใจโดยไม่ต้องกังวลว่าจะมีมือน้อย ๆ มาคว้าอาหารไปจากจาน
- ของของคุณ = ของของลูก
อย่างน้อยลูกของคุณก็คิดอย่างนั้น ฉันเคยเก็บของบางอย่าง เช่น ที่รองแก้ว หนังสือ หรือปากกา ไว้ในลิ้นชักโต๊ะ แต่ปัจจุบันมันได้กลายเป็นของเล่นของเด็ก ๆ ไปเสียแล้ว ฉันต้องพยายามหาที่ซ่อนใหม่ ๆ เพื่อซ่อนของให้พ้นมือเด็ก ๆ ส่วนข้าวของที่ไม่เหมาะสำหรับเด็กก็คงต้องหาที่ซ่อนถาวรกันยาว ๆ ต่อไป
- เสียสติแน่ ๆ ไม่ต้องห่วง
ความขี้หลงขี้ลืมในช่วงตั้งครรภ์ที่ว่าหนักแล้ว ยังเทียบไม่ได้กับช่วงที่เริ่มคุณแม่เต็มตัว คุณควรตั้งสติดี ๆ และค่อย ๆ จัดการชีวิตไปทีละอย่างจะดีกว่า
- ต้องมีเจ็บตัวกันบ้าง
เตรียมรับมือกับเจ้าตัวเล็กที่พร้อมจะทำร้ายร่างกายคุณทุกเมื่อ ไม่ว่าจะเป็นหัวโขก โดนฟาดปาก หรือโดนเหยียบหน้า ฉันค่อนข้างประหลาดใจด้วยซ้ำที่ฉันยังไม่มีรอยฟกช้ำบนหน้า สามีของฉันถึงขั้นคิดจะซื้อเครื่องป้องกันให้จริงจังเลยทีเดียว
- หน้าอกคุณจะไม่มีวันเหมือนเดิม
เราไม่ได้กำลังพูดถึงความหย่อนยานที่เกิดขึ้นหลังการคลอด แต่เรากำลังพูดถึงการถูกเด็ก ๆ เกาะ ดึง เหยียบ ทึ้ง ถู และอื่น ๆ อีกสารพัดสิ่ง
แต่แม้ว่าเจ้าตัวแสบทั้งหลายจะทำให้ฉันกับสามีทรมานแค่ไหน เราก็ตั้งใจว่าเราจะมีลูก อีกคนอยู่ดี!
มีข้อสงสัยเรื่องการตั้งครรภ์ หรือมีคำถามเรื่องการเลี้ยงลูกหรือเปล่าคะ? ติดตามอ่านบทความ หรือสอบถามสิ่งที่คุณอยากรู้ผ่านแอปของเราได้เลย
ดาวน์โหลด theAsianparent แอปพลิเคชัน ทั้ง IOS และ Android ได้แล้ววันนี้!
