…. เมื่อคืนตี1ครึ่งเศษ…. ผมหม่ำนม
ตีสอง นอนต่อ
ตีสอง สี่สิบห้า ปีนมานอนบนหม่าม้า…ทั้งที่ยังหลับ…เหมือนว่าพยายามจะมาอ้อนแม่…. แล้วเราก็หลับปุ๋ยกัน
เช้านี้วันที่ 7 ธันวาคม 2558
เซย์มอร์นิ่ง และทุกกิจกรรม ที่เราทำกัน เล่น เต้น ฟังเพลง เรียนหนังสือ ….
หม่ามี้ ไปกินข้าวในครัวนะลูก
ครั้งสุดท้ายที่เราสบตากัน
…กลับมาจากครัว… น้องณัฏฐ์…นอนตะแคงระหว่างเบาะกับที่กั้นเตียง….หันหน้าชิดมุ้งของที่กั้นเตียง
หม่าม้า… พูดว่า… ลูกหมาเอ๊ย… ไม่ร้องสักแอะเลย… มาเร็ว…เดี๋ยวหม่าม้าช่วยยกขึ้นนะครับ
แต่พอจับลูก… ขาแม่อ่อนแรง… แต่ใจแม่มีแรง… เรียกยาย.. เรารีบออกไปโรงพยาบาลกัน…..
พอแล้ว… พิมพ์ไม่ไหวแล้วค่ะ
สิ่งหนึ่งที่ม๊าทำกับน้องวันนี้ คือจุ๊บ และบอกรักน้อง …. กิจวัตรของม๊าไง
นาทีนี้และจากนี้ไป ตลอดไป…. มี๊ก็รักน้องไม่น้อยลงนะครับ
หูกางของแม่. . .
เด็กชาย ชยพล พิกุลทอง
เกิดจันทร์ ที่ 25 พฤษภาคม 2558
หลับฝันหวาน…ชั่วกาลนิรันดร์
จันทร์ ที่ 7 ธันวาคม 2558
สาเหตุที่น้องเสียชีวิตคือน้องตกลงไประหว่างซอกที่นอนกับที่กั้นเตียงทำให้ขาดอากาศหายใจ ทีมงานดิเอเชี่ยนพาเร้นท์ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของน้อง บุญกุศลอันเกิดจากการแบ่งปันเรื่องราวอันเป็นอุทาหรณ์เตือนใจในครั้งนี้จงดลบันดาลให้น้องไปอยู่ในภพภูมิที่ดีงามนะคะ