วิธีทำให้ลูกชอบทำการบ้าน เมื่อถึงเวลาต้องทำการบ้าน ลูกของคุณวิ่งไปที่โต๊ะทำการบ้านหรือหาข้อแก้ตัวเพื่อรั้งเวลาที่ต้องทำการบ้าน มีท่าทางอืดอาด หรือมักมีสิ่งอื่นดึงดูดความสนใจของลูกหรือไม่? ในบ้านของฉัน การบอกให้ลูกชายวัยประถมไปทำการบ้านนั้นเป็นเหมือนการจุดชนวนไฟสงครามเลยทีเดียว เขาจะหงุดหงิด และหาทางหลีกเลี่ยงการต้องไปที่โต๊ะทำการบ้านให้ถึงที่สุด การแสดงออกทางร่างกายของเขาจะเปลี่ยนเป็นอาการเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที (และมักพูดว่าเขาเหนื่อยแม้ว่าจะเป็นตอนเช้า ซึ่งเขาได้หลับพักผ่อนกว่า 10 ชั่วโมงแล้วก็ตาม) หรือ เขาอาจเพิ่งนึกได้ว่ามีอะไรที่สำคัญกว่าต้องไปทำ เช่น ไปอาบน้ำ ไปทานอาหารเที่ยง (เช่นพูดว่า ผมหิวข้าวหรือหิวน้ำ)
พ่อแม่มาดูกัน กับเคล็ดลับ 5 วิธีทำให้ลูกชอบ ทำการบ้าน
สัญญาณต่อไปนี้บอกให้รู้ว่าลูกของคุณขี้เกียจการทำการบ้าน:
1. ใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมงทำการบ้านที่ต้องใช้เวลาเพียงแค่ 15 นาที
2. ได้เกรดต่ำทั้ง ๆ ที่เข้าเรียนและเตรียมตัวสอบ
3. แสดงท่าทางที่ไม่ค่อยดีเมื่อพูดถึงการบ้าน เช่น มีอาการถอนหายใจ ทรุดตัวลง ทำคิ้วย่น
ในขณะที่การบ้านเป็นเรื่องที่ผ่านไปได้อย่างรวดเร็วสำหรับเด็กบางคน แต่สำหรับเด็กหลาย ๆ คนแล้ว พวกเขาคิดว่าการได้ทำการบ้านเป็นเหมือนการแบกรับภาระอันหนักอึ้งดี ๆ นี่เอง ดังนั้น เรา ในฐานะที่เป็นพ่อแม่จะสามารถใช้ประโยชน์จากสภาวะนี้ได้อย่างไร?
พ่อแม่และลูก ๆ มักมองผลประโยชน์จากการทำการบ้านต่างมุมกัน พ่อแม่ส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นไปที่ผลลัพธ์ที่ลูกจะได้เมื่อเขาทำการบ้าน วัตถุประสงค์ของเราก็เพื่อให้ลูกทำให้เสร็จแล้วลูกก็เอาการบ้านไปส่งครู
แต่สำหรับเด็กแล้ว มันเป็นเหมือนงานที่พวกเขาต้องทำให้เสร็จ และมันกลายเป็นภาระและมัน “ไม่สนุก” เลย ดังนั้น ในใจของพวกเขา เด็กจะคิดว่าพ่อแม่เป็นตัวต้นเหตุที่ทำให้เกิดความเครียด หรือตัวกำจัดความสนุกในชีวิตเมื่อเขาต้องทำการบ้าน
เช่นเดียวกัน สำหรับเด็กในวัยประถมมักจะหงุดหงิดมาก และเกลียดการต้องนั่งแช่เป็นเวลานาน ๆ เพื่อทำการบ้าน เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เราควรเสนอวิธีการทำการบ้านที่สนุก ๆ ให้กับลูก และอนุญาตให้เขาได้เคลื่อนที่บ้าง
คุณมักไม่สามารถสอนลูกคุณได้เนื่องจากเด็กจะมีความคิดว่าคุณเป็นพ่อ หรือแม่ นั่นเป็นอุปสรรคทางจิตวิทยาที่เด็กมี และเคล็ดลับต่อไปนี้จะช่วยนำทางให้ลูกคุณในระหว่างที่เขาทำการบ้าน
1. เสนอความช่วยเหลือในฐานะที่เป็นพ่อหรือแม่ ทำการบ้าน
- นั่งข้าง ๆ ลูก และช่วยลูกทำการบ้าน (แค่ช่วย ไม่ใช่ทำให้)
- ไม่มีการฝึกหัด
- อย่าคาดหวัง หรือบังคับให้ลูกทำการบ้านให้เสร็จ
2. ให้กำลังใจลูกเพื่อสร้างความมั่นใจ ทำการบ้าน
- “เกือบเสร็จแล้วลูก” หรือ “เหลืออีกไม่เยอะแล้วลูก”
- “ลายมือลูกสวยจัง”
3. เข้าใจลูก
- กำหนดเวลาให้กับเขา
- ต้องเข้าใจว่าเด็กมีสมาธิสั้นกว่าผู้ใหญ่ โดยจะอยู่ที่ประมาณช่วงละ 15 นาที
- ควรค่อย ๆ เพิ่มระยะเวลาขึ้นทีละ 5 นาที
4. มีความอดทน ทำการบ้าน
- ทบทวนทักษะที่พวกเขาเพิ่งได้เรียนรู้ (เพื่อไม่ให้เด็กเกิดอาการเบื่อที่ต้องทำสิ่งเดิมซ้ำอีก หรือเรียนรู้สิ่งที่เขารู้แล้วเพราะเขาจะเกิดความเบื่อหน่ายหรือหงุดหงิดได้)
- ใช้การบ้านเป็นเหมือนตัวประเมินระดับความเข้าใจการเรียนของลูก
- ช่วยให้ลูกเข้าใจแนวคิดสำหรับวิชาต่าง ๆ เช่น ไวยากรณ์ หรือหลักทางคณิตศาสตร์ หรือแบบฝึกหัดภาษาอังกฤษเรื่องอื่น ๆ ในลักษณะคล้ายกัน
บทความที่เกี่ยวข้อง : การบ้านจำเป็นต่อเด็กไหม ทำไมเด็กต้องมีการบ้าน ลูกทำการบ้านให้อะไรบ้าง
5. กระตุ้น
- ใช้จิตวิทยากับลูกหากสามารถใช้ได้ โดยกระตุ้นให้ลูกเป็นฝ่ายถามคุณแทน
- ให้รางวัลลูกด้วยการชื่นชม
- ถามคำถาม
- เล่นสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น “มาแข่งกันดีกว่า” “ดูซิว่าใครจะตอบถูกมากกว่ากัน” หรือ “ใครจะบวกเลขเหล่านี้เร็วกว่ากัน?”
ข้อควรระวังในการทำให้เด็กมีความสุขกับการทำงานในบ้านของพวกเขา
ก่อนที่จะทำให้พวกเขาสนุกกับการมอบหมายงานที่เราจะต้องให้ความสนใจที่จะไม่ทำให้พวกเขากลัวการบ้าน เพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งนี้เรามาพูดถึงพฤติกรรมของพ่อแม่และครู สิ่งที่พวกเขาควรหลีกเลี่ยงและสิ่งที่ต้องทำ ?
บทความที่เกี่ยวข้อง : ไอเดียกิจกรรมฝึกสติ 20 วิธี เพื่อค้นหาความสงบในทุกช่วงวัย
1. อย่าทำการบ้านที่ใช้เวลานานหรือยาก
ครูไม่ควรมอบหมายงานที่ยากลำบากซึ่งเกือบจะใช้เวลาทั้งหมดของเด็กหลังเลิกเรียน อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ควรยากมากแม้ว่ามันอาจจะสำเร็จในเวลาอันสั้นก็ตาม เนื่องจากงานมอบหมายเหล่านี้เด็ก ๆ อาจเหนื่อยล้าทางจิตใจและรู้สึกกระวนกระวายใจ ดังนั้นหลังจากชี้แจงผลเสียของการมอบหมายงานหนักเกินไป / มากเกินไปเราสามารถไปยังขั้นตอนต่อไปได้
2. อย่าเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ
การบ้านที่บุตรหลานของคุณทำเสร็จแล้วอาจดูไม่ดี แต่ท้ายที่สุดแล้วการบ้านนั้นเสร็จสิ้นและมันก็จบลง เมื่อคุณพูดว่า "ไม่ไม่ดีทำอีกครั้ง" ลูกของคุณจะไม่มีความสุขคิดว่าความพยายามทั้งหมดของเขา / เธอนั้นสูญเปล่า หากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าคราวนี้เด็กจะคิดว่า "พวกเขาจะไม่ชอบการบ้านของฉันอยู่แล้วและฉันไม่ต้องการจัดการกับมัน" และยอมรับความล้มเหลวล่วงหน้า ดังนั้นหากคุณรับรู้ข้อผิดพลาดในการบ้านให้ช่วยลูกแก้ไข แต่อย่าต้องการให้เขาทำการบ้านซ้ำอีก
3. อย่าบังคับให้เด็กทำการบ้านทันทีที่กลับถึงบ้านจากโรงเรียน
เด็กที่กลับบ้านจากโรงเรียนต้องการพักผ่อนบ้างเหมือนผู้ใหญ่ที่โตแล้ว คุณไม่ควรพูดว่า "ทำการบ้านเดี๋ยวนี้!" ทันทีที่ลูกของคุณมาจากโรงเรียน คุณต้องให้เวลาพวกเขาพักผ่อนและเล่น
4. กำหนดเวลาทำการบ้านโดยเฉพาะ!
เป็นประโยชน์สำหรับบุตรหลานของคุณในการวางแผนและติดตามกิจกรรมประจำวันของพวกเขา สอนพวกเขาถึงวิธีการจัดระเบียบและมีการวางแผนชีวิตแทนที่จะจัดทำแผนให้พร้อมสำหรับเขา อนุญาตให้สร้างแผนของตนเอง หรือเสนอทางเลือกต่าง ๆ เช่นถามพวกเขาว่าต้องการทำการบ้านกี่โมง หากคุณตกลงกันได้คุณจะไม่ต้องเตือนงานซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ข้อควรจำ: การบังคับให้เด็กเรียนหรือทำการบ้านอย่างต่อเนื่อง (เตือนซ้ำแล้วซ้ำเล่า) อาจทำให้เกิดผลเสียต่อพวกเขาได้ เด็กที่ถูกทารุณด้วยความกดดันเช่นนี้มักจะพยายามแก้ตัวและหนีการบ้าน
หากบุตรหลานของคุณกำหนดเวลาที่เหมาะสม ให้ยืนยันและปฏิบัติตาม การทำการบ้านและศึกษาทุกวันในเวลาเดียวกันเป็นรายละเอียดที่สำคัญ ดังนั้นแผนนี้ไม่ควรเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ด้วยวิธีนี้ลูกของคุณเรียนรู้ที่จะเสร็จสมบูรณ์ในหน้าที่และความรับผิดชอบโดยไม่ได้รับเลื่อนเป็นนิสัย มิฉะนั้นลูกของคุณอาจเริ่มเลื่อนการบ้านออกไปจนกว่าจะถึงเวลานอน ทุกคนรวมทั้งผู้ใหญ่สูญเสียแรงจูงใจเมื่อเลื่อนหน้าที่ ดังนั้น การกำหนดเวลาทำการบ้านจึงมีประโยชน์มาก
5. ตรวจการบ้านทั้งหมด
ทุกคนต้องการรับรางวัลหลังจากทำบางสิ่งบางอย่างเสร็จสิ้น ในทางกลับกันหากไม่มีการดูแลอาจเกิดความผิดปกติบางอย่างได้ มีความจำเป็นต้องปรับสมดุลนี้ ลูกของคุณควรรู้ว่าคุณจะแสดงความยินดีกับเขา เมื่อเขาทำการบ้านเสร็จ ถ้าการบ้านไม่เสร็จเขาควรรู้ว่าจำเป็นต้องอธิบายว่าทำไม โดยเฉพาะอย่างยิ่งครูควรตรวจสอบว่างานที่พวกเขามอบหมายเสร็จสมบูรณ์แล้ว หรือไม่ มิฉะนั้นนักเรียนอาจสูญเสียความรับผิดชอบ และ พบว่าตัวเองกำลังคิด "ไม่ส่งผลอะไรเลยไม่ว่าจะทำการบ้านหรือไม่ก็ตาม".
6. ชื่นชมความสำเร็จและเพิ่มแรงจูงใจ
พ่อแม่หลายคนที่มักคิดว่าลูกทำงานหนักไม่เพียงพอมองข้ามความสำคัญของการเห็นคุณค่า พวกเขาสังเกตว่าผลลัพธ์อาจแตกต่างกันมากเมื่อพวกเขาชื่นชมการบ้านของเด็กแทนที่จะแสดงความไม่พอใจเสมอไป ในขณะเดียวกันครูก็ควรให้ความสนใจเป็นพิเศษด้วย
ตัวอย่าง:การนำเสนอการบ้านที่ทำอย่างดีทำให้ลูกรู้สึกประสบความสำเร็จมากขึ้น และเป็นแรงจูงใจให้เขา ไม่เพียง แต่ที่โรงเรียน แต่ยังอยู่ที่บ้านด้วย! ดังนั้นผู้ปกครองสามารถทำเช่นเดียวกันที่บ้าน การแขวนการบ้านของลูกที่ทำ เสร็จแล้วไว้บนผนังจะเป็นแรงจูงใจที่ดีสำหรับเขานักเรียน ที่ได้รับการชื่นชมจะพยายามทำการบ้านอย่างรอบคอบ และประสบความสำเร็จมากขึ้น
7. ควรเตรียมอุปกรณ์การบ้าน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเด็กที่มีแรงจูงใจต่ำถูกรบกวนก็มีแนวโน้มที่เขา จะสูญเสียแรงจูงใจและสมาธิทั้งหมด นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมก่อนเริ่มทำการบ้านเด็กควรมีอุปกรณ์ทั้งหมดที่อาจจำเป็นในระหว่างดำเนินการ เมื่อดินสอของเด็กไม่มีหมึก และเด็กต้องมองไปรอบ ๆ เพื่อหาดินสออื่นเขา จะเสียสมาธิและเวลาไป ดังนั้นคุณสามารถเตรียมกล่องเล็ก ๆ ที่มียางลบกบเหลาดินสอไม้บรรทัดปากกาและอื่น ๆ เพื่อรองรับความต้องการขั้นพื้นฐานของบุตรหลานของคุณ
8. ช่วยถ้าจำเป็นเท่านั้น!
แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับผู้ปกครองที่จะช่วยทำการบ้านของบุตรหลาน คุณพยายามชี้แจงวิธีแก้ปัญหาเพื่อให้เขาเรียนรู้และไม่เสียสมาธิหรือเวลา แต่สิ่งสำคัญมากที่คุณจะต้องตระหนักหากเด็กหันมาถามวิธีแก้ปัญหากับคุณจนเป็นกิจวัตร
บางครั้งมันก็กลายเป็นเหมือนความเคยชินในการขอความช่วยเหลือจากพ่อแม่และพวกเขาก็หยุดพยายาม เพราะแม่หรือพ่อจะคอยช่วยเขาทำงานที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จลุล่วงเสมอ เมื่อสถานการณ์นี้เกิดขึ้นซ้ำ ๆ เด็กจะเกียจคร้าน และถอยห่างจากความรับผิดชอบ สิ่งที่ดีที่สุดที่คุณทำได้คือกระตุ้นให้พวกเขาค้นคว้าและแสดงให้เขา / เธอเห็นว่าแหล่งข้อมูลใดที่มีประโยชน์
9. ใช้พลังแห่งความรัก
เด็กมักจะตอบสนองหากพบความรัก เป็นสิ่งสำคัญมากที่เด็กจะต้องรักครูของตนเพราะ หลังจากนั้นเขาก็จะประเมินคำแนะนำของครู ผลการวิจัยพบว่านักเรียนมีความอ่อนไหวมากขึ้น เกี่ยวกับความต้องการที่มาจากครูที่พวกเขาชื่นชอบ ในทำนองเดียวกัน พ่อแม่ ควรแสดงความรัก และ ความเอาใจใส่ลูกอย่างเพียงพอ เด็กที่รู้สึกว่ามีคุณค่า และเป็นที่รักจะระมัดระวังมากขึ้นที่จะไม่สูญเสียสิ่งนั้นไป และปฏิบัติตามความรับผิดชอบของตน
ข้อควรจำ:เกมเป็นเครื่องมือ ที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการพัฒนาสติปัญญา ของเด็ก
บทความที่เกี่ยวข้อง :
Parenting for Brain - How to Motivate Child to Do Homework
บทความอื่น ๆ ที่น่าสนใจ :
เคล็ดลับทำให้ลูกตั้งใจอ่านหนังสือสอบ
วิธีสอนลูกให้คิดเป็น แม่เก่ง คุณแม่ที่ไปเรียน มาหลายศาสตร์ เพื่อสอนวิธิ คิดให้ลูก
วิธีช่วยลูกเรื่องการบ้าน ไม่ใช่ทำการบ้านให้ลูก