5 สิ่งที่ลูกของคุณ ไม่เคยสนใจกันเลย

คุณพ่อคุณแม่เคยรู้สึกท้อใจเวลาที่เหนื่อยมากๆ ไหมคะ บางทีนั่งๆ อยู่อาจจะมีบ้างที่น้ำตาไหลออกมาเพราะรู้สึกสงสารตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณพ่อคุณแม่ที่มีลูกเล็กยิ่งต้องรู้สึกเหนื่อยกว่าหลายเท่าที่ทำไมเจ้าตัวน้อยถึงไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของพวกเราบ้างเลย ทำไมถึงยังงอแงอยู่ได้ ไม่เคยสนใจกันเลยว่าพ่อแม่จะเหนื่อยขนาดไหน สิ่งที่ลูกทำ เรามีคำตอบมาฝากค่ะ

สิ่งที่ลูก ไม่เคยสนใจกันเลย

คุณพ่อคุณแม่เคยรู้สึกท้อใจเวลาที่เหนื่อยมากๆไหมคะ บางทีนั่งๆอยู่อาจจะมีบ้างที่น้ำตาไหลออกมาเพราะรู้สึกสงสารตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณพ่อคุณแม่ที่มีลูกเล็กยิ่งต้องรู้สึกเหนื่อยกว่าหลายเท่าที่ทำไมเจ้าตัวน้อยถึงไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของพวกเราบ้างเลย ทำไมถึงยังงอแงอยู่ วันนี้เรามีคำตอบมาฝากค่ะ

1. ไม่สนใจว่าคุณจะเหนื่อยขนาดไหน

เด็กเอ๋ยเด็กน้อย...พ่อแม่ละอยากรู้จริงจริ๊ง...ว่าหนูไปเอาเรี่ยวเอาแรงแบบนี้มาจากไหน ทำไมถึงไม่รู้จักเหน็ดรู้จักเหนื่อยบ้างเลย ถ้ายังนึกภาพแบบนี้ไม่ออกลองมองย้อนไปตั้งแต่ลูกๆของเรายังเป็นเด็กแรกเกิด เรียกได้ว่าพวกเราแทบจะไม่ต้องนอนกันเลยทีเดียว เผลอๆ นอนมันตรงซอกเตียงนี่แหละ ไม่ก็เล่านิทานไปหลับไปด้วยซ้ำ ก็แหม..มันเหนื่อยนี่คะ เรียกได้ว่าต้องดูแลกันยิ่งกว่าเซเว่นเลยทีเดียว แล้วยิ่งถ้าลูกไม่สบายด้วยแล้วละก็ เรียกได้ว่าฝันร้ายทั้งที่ลืมตาเลยละค่ะ บางทีตอนเช้าตื่นขึ้นมาหยิบผิดหยิบถูก เทกาแฟโดนมือตัวเองบ้าง ใส่เสื้อกลับด้านบ้างละ รองเท้าผิดข้างบ้างละ แล้วคุณพ่อคุณแม่คิดว่าลูกน้อยเขาเข้าใจเราไหมละคะ

"ถูกต้องค่ะ ไม่เข้าใจแล้วก็ไม่สนใจด้วย" ก็อย่างว่าละค่ะ พวกเขายังเด็กไร้เดียงสาเกินกว่าที่จะรู้และเข้าใจ ลูกๆแค่ต้องการที่จะไปเดินเล่นในสวนแถวบ้านแล้วก็ยังไม่อยากเข้าบ้าน ง่วงแต่ก็ฝืนลืมตาเพราะห่วงเล่นบ้างห่วงกินบ้าง เป็นธรรมดาของเด็กเล็ก แต่ถ้าโตขึ้นมาแล้วยังไม่รู้จักเวลาละก็ เห็นทีคงต้องเรียกมาคุยกันตัวต่อตัวแล้วใช่ไหมคะ

2. ไม่แคร์ว่าคุณจะสกปรกขนาดไหน

ยกตัวอย่างง่ายๆเลยตอนตื่นเช้าขึ้นมา ปกติแล้วคุณก็จะมีเวลาอาบน้ำแต่งตัวเยอะมาก แต่พอมีเจ้าตัวน้อยเวลาของเราหายไปจนแทบจะหาไม่ได้เลยทีเดียว บางทียังไม่ทันได้บีบยาสีฟัน หรือกำลังถ่ายหนักเบาอยู่ก็เจ้าตัวน้อยก็ร้องเรียกละ มันเปรียบเสมือนกฎเหล็กของเด็กๆที่ถูกถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นที่ต้องเข้ามามีส่วนร่วมเวลาคุณพ่อคุณแม่เข้าห้องน้ำทุกครั้ง คำว่าส่วนตัวน่ะเหรอ เด็กๆไม่รู้จักหรอกค่ะ รู้จักแต่คำว่าขอมีส่วนร่วม กับทุกอย่างที่เราทำ หรือให้เราไปมีส่วนร่วมกับทุกอย่างที่พวกเขาอยากทำ คุณแม่ส่วนใหญ่ต้องเคยอาบน้ำกับลูกๆมาแล้ว อย่างมากถ้าเห็นท้องที่หย่อนยานหรือรอยผ่าท้อง พวกเขาก็จะแค่ถามว่านี่อะไร ลูกๆไม่เข้าใจหรอกค่ะว่า เจ้าแผลที่ลูกเห็นเนี่ยก็เป็นเพราะพวกหนูนี่แหละจ้า หรือไม่ว่าผมคุณจะเหม็นแค่ไหนลูกๆก็ไม่แคร์พวกเขายังคงมายีผมเราแล้วก็ดึงผมเราเล่นเสมอ

3. พวกเขาไม่สนหรอกว่าคุณจะถือของมากและหนักขนาดไหน

คุณแม่เคยคิดไหมคะว่าถ้าฉันมีได้สักสิบมือก็คงจะดี จะได้ทำอะไรได้หลายอย่างในเวลาเดียวกัน ยิ่งถ้ามีลูกหลายคนแล้วด้วยนี่นะ คนพี่ก็จะให้ถือของเล่นให้ คนน้องก็จะให้อุ้ม ไหนจะรถเข็น แล้วไหนจะถุงแพมเพิดหรือของกินอีกละ บางทีเดินอยู่อยากจูงมือขึ้นมาด้วยเสียอย่างนั้น เอาลูกจับนิ้วก้อยแม่ไม่ก็ชายเสื้อไปก่อนนะคะ มือแม่ไม่ว่างจริงๆ

4. ไม่สนว่าคุณจะสายขนาดไหน

ข้อนี้นี่ต้องพูดถึงเวลาเร่งด่วนเลยค่ะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนเช้าที่เราจะต้องรีบไปทำงานแล้วไหนต้องเผื่อเวลาไว้ สำหรับฝ่าดงรถติด ไหนจะต้องไปส่งเด็กๆไปโรงเรียน ถ้ามีลูกสองคนแล้วเรียนที่เดียวกันก็โชคดีไป แต่ถ้าไม่กว่าจะได้ออกจากบ้าน กว่าจะได้ฤกษ์สตาร์ทรถ เรียกได้ว่าต้องเผื่อเวลาไว้อย่างน้อยเกือบสองชั่วโมงเลยทีเดียว เพราะกว่าที่จะปลุกเด็กๆให้ตื่นขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน แต่งตัว ทานข้าวได้ ก็หมดเวลาไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว เรียกได้ว่าเหมือนจับปูใส่กระด้งเลยค่ะ ยิ่งถ้าพวกเขาโตขึ้นมาในระดับหนึ่งแล้วมีความต้องการที่จะเลือกเสื้อผ้า รองเท้าเองด้วยนี่แล้ว เหมือนจะสบายแต่เผลอๆใช้เวลามากกว่าเก่าอีก แล้วบางครั้งเหมือนลูกๆเขาจะรู้สึกสนุกที่เห็นเรารีบๆดูวุ่นวายเสียด้วยซ้ำ

คุณพ่อคุณแม่เคยนับหรือไม่คะว่าปีนึงเราพูดคำว่า "สายแล้ว" กี่ครั้งกัน เด็กๆรู้แต่เพียงว่าสายแล้วอยากเล่นของเล่นไวๆอยากกินขนมไวๆก็เท่านั้นเอง

5. เขาไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

คำตอบข้อนี้ชัดเจนที่สุด นี่แหละค่ะหน้าที่ของคุณเป็นแม่ เจ็บไม่ได้ ป่วยไม่ได้ ตายไม่ได้ แต่จริงๆดิฉันว่ามันก็เป็นสิ่งที่ดีนะคะ เผลอๆ บางทีคุณต้องขอบคุณลูกๆด้วยที่ไม่เคยคิดที่จะรังเกียจคุณแม่เลย ไม่ว่าคุณจะสกปรก ปากเหม็น อ้วนหรือโทรมแค่ไหน ลูกน้อยของคุณไม่เคยที่จะรู้สึกรังเกียจเลยแม้แต่นิดเดียว นั่นไม่ใช่เพราะอะไรหรอกค่ะ นั่นเป็นเพราะ "คุณคือโลกทั้งใบของเขานั่นเอง"

บทความโดย

Muninth

เรื่องแนะนำ