แชร์ประสบการณ์คุณพ่อมือใหม่
เพจ PaPa HaNa แชร์ประสบการณ์คุณพ่อมือใหม่ อ่านแล้วได้กำลังใจไปเต็ม ๆ เพราะการเลี้ยงลูก ไม่ใช่เรื่องของแม่เท่านั้น พ่อก็มีหน้าที่ที่สำคัญไม่แพ้กัน!
#พ่อก็เลี้ยงลูกได้ครับ
นับตั้งแต่วันที่ผมเห็นภรรยาตั้งท้อง เขาเหน็ดเหนื่อยและอดทนอุ้มท้องมา 9 เดือน เจอทั้งภาวะเครียดและกดดันหลายอย่างจากภาวะฮอร์โมนเปลี่ยนแปลง ในฐานะสามีเราก็ทำได้แค่ดูแลเขาให้เต็มที่ เข้าใจ และรับรู้สิ่งที่เขาเป็น พยายามช่วยเท่าที่ทำได้ แม้ในยามที่คลอดสิ่งที่ผมช่วยได้คือกำลังใจ ถึงเวลานั้นภรรยาผมจะเจ็บปวดเกินกว่าจะสนใจก็ตาม แต่การได้อยู่ข้าง ๆ กัน ผมเชื่อว่ามันอุ่นใจที่สุดสำหรับเราสามคน พ่อ แม่ ลูก
หลังจากภรรยาผมคลอดลูก ความตั้งใจแรกของผมคือ ผมต้องทำหน้าที่ดูแลลูก เพราะภรรยาผมอุ้มท้องมาถึง 9 เดือน หน้าที่เลี้ยงดูเขาให้เติบโตต้องเป็นหน้าที่ผม
ผมลาออกจากงานประจำที่มั่นคงเพื่อมาเลี้ยงดูลูกด้วยตัวเอง นับตั้งแต่วินาทีแรกในฐานะพ่อ ผมคิดว่า อะไรที่แม่ทำได้พ่อก็ต้องทำได้ (ยกเว้นให้นม)
ตอนแรกผมก็ไม่มั่นใจหรอกนะครับว่าจะทำได้ แต่ผมรู้แค่ว่าผมต้องทำ
- ภารกิจแรก คือ การอุ้มลูก ครั้งแรก ผมนี่เกร็งไปหมดเลยครับ และต้องมาป้อนนมอีก ป้อนจากแก้วนะครับไม่ใช่ขวด มันจะยากกว่าป้อนขวดมาก ตอนนั้นลูกผมเพิ่งได้สองวันเองครับ แต่โชคดีมีพยาบาลคอยช่วยและแนะนำจนผมทำได้
- ภารกิจที่สอง คือการอาบน้ำลูกน้อย ซึ่งพยาบาลได้สอนวิชาอาบน้ำให้ผมในวันที่สี่ก่อนจะออกจากโรงพยาบาล การอาบน้ำผมจองยาวเลยครับตั้งแต่วันแรกที่กลับถึงบ้าน ผมทำหน้าที่อาบน้ำให้ลูก เพราะกะละมังอาบน้ำต้องวางกับพื้น ภรรยาผมเพิ่งเบ่งคลอดออกมามีแผลฝีเย็บไม่ควรต้องก้ม ๆ เงย ๆ ผมว่าหน้าที่อาบน้ำลูกควรเป็นของผม นั่นเพราะเป็นเวลาที่ลูกผมชอบมากที่สุด จากวันนั้นถึงวันนี้ผมมีหน้าที่อาบน้ำให้ลูกทุกวัน ภรรยาผมมีหน้าที่ทำความสะอาดหลังอาบน้ำ เนื่องจากพ่อนิ้วใหญ่เกินกว่าจะยัดเข้าปากลูกได้
- ภารกิจที่สาม คือ การล้างเช็ดทุกอย่าง ยอมรับว่าเหนื่อยครับ ยิ่งรู้ว่าเหนื่อยเรายิ่งควรเอามาช่วยทำครับ ผมล้างขวดนมและอุปกรณ์ปั๊มนมไม่ต่ำกว่าวันละ 6-8 รอบ ล้างเสร็จต้องนึ่งฆ่าเชื้อด้วยครับ ถ้าผมไม่ช่วยภรรยาผมต้องให้นมลูกเสร็จลุกขึ้นมาปั๊มนมต่อ ระหว่างนั้นเราก็ช่วยอุ้มลูกให้หลับ พอภรรยาปั๊มเสร็จก็เอาอุปกรณ์ไปล้าง เพราะรอบการตื่นของลูกถี่มาก ภรรยาผมแทบไม่มีเวลานอนในช่วงแรก เรื่องนี้พ่อบ้านควรช่วยครับถึงจะง่วงแค่ไหนก็ตาม
- ภารกิจที่สี่ คือ การหาอาหาร ปกติหน้าที่ทำอาหารเป็นของภรรยาผมครับ แต่พอลูกคลอดออกมาเป็นหน้าที่ผมครับ ปกติผมก็ไม่เคยทำหรอกนะครับแต่ผมก็มั่วทำไปจนได้ เมนูที่ผมทำให้ภรรยาทานเป็นเวลา 1 เดือนคือ ไก่ผัดขิง หมูผัดขิง ผมถนัดที่สุดและทำเป็นอย่างเดียวครับ อ๋อ มีไข่เจียวอีกอย่าง พ่อบ้านไหนลองทำดูไม่ยากครับ แค่เทน้ำมันลงกระทะใส่หมูใส่เห็ดหูหนูและโรยต้นหอมลงไปผัด ๆ ปรุงรสนิดหน่อย แค่นี้ก็เสร็จแล้วครับ อร่อยหรือไม่อร่อยไม่สนครับ แค่สุกก็พอ ภรรยามีหน้าที่กินไม่มีหน้าที่ติครับ (555)
- ภารกิจที่ห้า งานบ้านครับ เชื่อมั้ยครับว่างานบ้านมันไม่ง่ายนะครับ ที่ว่าไม่ง่ายก็คือ มันไม่จบไม่สิ้นครับ ผมทำหน้าที่ทำความสะอาดบ้าน พอกวาดเสร็จถูเสร็จ พอดีกับภรรยาผมกินข้าวเสร็จ มีจานให้ล้างต่อเพราะแม่ต้องไปดูลูก แล้วผมก็ต้องไปซักผ้าพ่อแม่ ไม่ยากครับโยนลงเครื่อง ระหว่างรอผ้าปั่น ผมก็ต้องไปล้างขวดนม พอล้างขวดนมเสร็จต้องแช่ผ้าลูก แช่เสร็จพอดีกับเสื้อผ้าพ่อแม่ปั่นหมาดเสร็จต้องไปตากผ้าต่อ แวะไปเล่นกับลูกช่วยอุ้มลูก ออกมาซักผ้าลูกต่อ (ผมซักมือครับผมมีความเชื่อส่วนตัวว่าสะอาดกว่า) สองสัปดาห์แรกเราใช้ผ้าอ้อมครับ กลัวลูกแพ้ผ้าอ้อมสำเร็จรูป ผมซักวันละสองรอบ เหนื่อยครับ!! จากนั้นเราก็ใส่ผ้าอ้อมสำเร็จรูปช่วยได้เยอะเลยครับ (มันจะเหนื่อยหนักช่วงสองเดือนแรกครับ พอทุกอย่างเริ่มคล่องลูกเริ่มหลับนานขึ้น พวกเราพ่อแม่จะสบายขึ้นครับ)
- ภารกิจที่หก การดูแลลูกแทนแม่ เมื่อภรรยาผมไม่ลาออกผมก็ต้องออกครับ เพราะเราสองคนไม่มีพ่อแม่ที่จะช่วยดูแลลูกได้ (ผมและภรรยาอายุมากแล้วส่วนพ่อแม่ก็แก่กันมาก) การจะเอาลูกไปฝากใครเลี้ยงก็ยากครับ ผมคิดว่าเราเลี้ยงกันเองน่าจะดีกว่า ไม่อยู่กับแม่ก็ต้องอยู่กับพ่อ
พอภรรยาผมลางานครบสามเดือนก็ต้องกลับไปทำงานต่อ หน้าที่ดูแลลูกตกเป็นของผมต้องอยู่กับลูกตามลำพัง 10-12 ชั่วโมง
ทุกนาทีมีค่าครับ วันแรกผมนี่แทบกระอักครับ ไม่มีเวลากินข้าวเลยครับ พอวันที่สองดีขึ้นเริ่มปรับเวลาได้ บางวันผมก็พาลูกมานั่งดูผมกินข้าว
การเลี้ยงลูกคนเดียวแทบไม่มีเวลาพักครับ จะได้พักก็ตอนลูกหลับ แต่บางรอบก็มีงานให้ทำตลอดครับ ผมเลือกซักผ้าลูกในตอนเช้าตรู่ เพื่อให้โดนแดดจะได้แห้งครับ ส่วนระหว่างวันมีงานบ้านรออยู่ครับ
จากเดิมเราอยู่กันสองคนสามีภรรยา นาน ๆ ถึงทำความสะอาดบ้านที ตอนนี้ต้องทำทุกวันครับ!!
ที่ผมเล่ามาทั้งหมด แค่อยากถ่ายทอดความเป็นมนุษย์พ่อมนุษย์แม่ ที่ต้องเลี้ยงลูก มันไม่ง่ายนะครับ เหนื่อยทีเดียว ผมโชคดีที่ลูกผมไม่งอแงมาก จะร้องแค่ตอนหิวและง่วงเท่านั้น
เหนื่อยครับแต่มีความสุข ยิ่งกว่าสิ่งใดที่ผมได้จากการเลี้ยงลูกเองคือ ลูกผมเป็นเด็กอารมณ์ดี ยิ้มและไม่งอแง ที่สำคัญไม่เจ็บป่วยให้พ่อแม่ต้องทุกข์ใจ แค่นี้ก็เพียงพอและคุ้มค่าแล้วครับสำหรับการเสียสละของคนเป็นพ่อเป็นแม่
หลายครอบครัวอาจจะเลือกให้ภรรยาเป็นคนเลี้ยงลูก แต่ก็มีอีกหลายครอบครัวที่ให้สามีเลี้ยงลูกเช่นเดียวกับผม
ผมแค่อยากจะบอกว่า การเลี้ยงคนเดียวมันเหนื่อยครับ เราต้องอยู่กับเขาในห้องสี่เหลี่ยมกันสองคนเป็นเวลาหลายชั่วโมง ไม่มีเพื่อนได้พูดคุย คุยแต่กับลูกฝ่ายเดียว นาน ๆ แสดงอาการตอบโต้บ้างนอกจากมองตาแป๋วและยิ้มตอบโต้ หรือพาเขาไปเดินเล่นรับอากาศบริสุทธิ์บ้าง
การอยู่บ้านเลี้ยงลูกตามลำพังมันก็เหมือนเราตัดขาดจากสังคม เพื่อนฝูงไปเลยครับ แต่ลูกและภรรยาคือกำลังใจที่ดี ที่จะทำให้เราไปต่อได้
บางครอบครัวอาจจะทำไม่ได้เพราะเรื่องเงินก็สำคัญ แต่สำหรับครอบครัวเราก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แค่เรารู้ลิมิตตัวเอง ต้องประหยัดครับ และออมกันตั้งแต่สร้างครอบครัวเราจะมีเงินไว้ใช้จ่าย พอลูกโตก็หามาเติมใหม่ได้ครับ
ลูกเราจะโตเร็วมากครับ นี่ผ่านไปแป๊บเดียวลูกผม 4 เดือนแล้วครับ
ผมอุ้มลูกตลอดเวลาที่เขาต้องการ “ไม่กลัวติดมือครับ กลัวไม่ได้อุ้มเขามากกว่า”
#papahana
#ลูกฮา
#ฮานะ
#พ่อเลี้ยงลูก
#ผมเชื่อว่าไม่ได้มีแค่ผมคนเดียว
ขอบคุณประสบการณ์จากคุณพ่อคนเก่งนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้กับคุณพ่อทุกท่านด้วยค่ะ
ที่มา : https://www.facebook.com/hahazung
บทความอื่น ๆ ที่น่าสนใจ
คลิปฮา! ลูกทักทายเบา ๆ ตอนพ่อเปลี่ยนผ้าอ้อมให้
9 วิธีดูแลภรรยาตอนท้อง ถ้าสามีทำได้แบบนี้ ภรรยาปลื้มสุดๆแน่นอน
สิ่งที่หมอสูติอยากให้แม่รู้ก่อน ดูแลทารกแรกเกิด และการดูแลทารกแรกคลอดในห้องคลอด