ถือว่าเป็นโชคดีของพ่อแม่หากลูกที่เกิดมาเลี้ยงง่าย พูดคุยบอกกล่าวกันพอรู้เรื่อง ตรงกันข้ามกับลูกที่เกิดมาแล้วดื้อ ก้าวร้าว ร้ายกาจกับพ่อแม่ ทำให้พ่อแม่ต้องคอย ทุกข์ใจกับลูก เหมือนกลายเป็นวิบากกรรม
ทุกข์ใจกับลูก กรรมใดใครทำถึงเกิดมาร้ายกาจกับพ่อแม่
เกิดมาเจอลูกที่คอยเถียง ว่าร้ายพ่อแม่ ไม่เชื่อฟัง หรือจะเป็นกงกรรมกงเกวียน สิ่งที่เราเคยทำตอนเด็ก ๆ กับพ่อแม่กลับมาเจอลูกร้ายใส่ทำให้ทุกข์ใจกับตัว ถึงกับน้ำตาตกร้องไห้ทุกวันกับพฤติกรรมที่เอาไม่อยู่ของผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่า “ลูก” ตัวเอง
ในเรื่องนี้ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด การเกิดมาเป็นพ่อแม่ลูกกันนั้น ล้วนเกิดมาผูกพันด้วยกฏแห่งกรรมทั้งสิ้น!! แต่ก็ไม่ควรเข้าใจไปว่าเรื่องใด ๆ ที่เจอจะมาจากกรรมเก่าเพียงอย่างเดียว เพราะเหตุที่แท้จริงแล้วมีปัจจัยหลากหลายที่ทำให้ต้องทุกข์ใจกับลูกมากมาย เช่น การเลี้ยงดูของครอบครัว อิทธิพลของพ่อแม่ที่ส่งผลต่อพฤจิกรรมลูก สภาพสังคมและสิ่งแวดล้อม รวมถึงอุปนิสัยของตัวลูกเองที่สมมานานนับชาติไม่ถ้วน ที่พร้อมจะแสดงออกได้เมื่อมีปัจจัยกระตุ้น
พ่อแม่ที่เลี้ยงลูกแบบเป็นเทวดา ตามใจจนเคยตัว ให้จนเคยใจ ทำให้ไม่รู้จักกับความลำบาก จนทำอะไรไม่เป็น ได้แต่เรียกร้องเอาจากพ่อแม่หรือให้พ่อแม่คอยทำให้ตลอดเวลา ไม่เคยรู้จักหน้าที่รับผิดชอบอะไรในฐานะสมาชิกของครอบครัวที่ต้องคอยช่วยเหลือดูแลกัน ไม่มีระเบียบวินัยที่นำไปสู่ความรู้จักหน้าที่ของตนในสังคมรอบตัว
อีกประการหนึ่งคือพ่อแม่ที่เลี้ยงลูกแบบเจ้าระเบียบเข้มงวดเกินไป จนลูกกระดิกตัวไปไหนไม่ได้ มีความรู้สึกกดดัน ที่ต้องคอยฟังคำสั่งของพ่อแม่ ไม่สามารถแสดงความคิดเห็น ทำให้ลูกมีชีวิตที่ตกอยู่คล้ายทาสที่มีเจ้าชีวิตคอยบงการ ซึ่งต้องเป็นไปตามสิ่งที่พ่อแม่คาดหวังหรือวางแผนให้เดินตามไป ด้วยมองเห็นแค่ความหวังของตัวเองหรือความหวังดีที่เข้าใจผิดว่าลูกจะเติบโตได้ดีในอนาคตหากเชื่อตามพ่อแม่ ซึ่งทำให้ลูกขาดอิสระทั้งความคิดและการใช้ชีวิต ทำให้ลูกมองหาทางออกในด้านอื่นหรือประพฤติตนในทางไม่ดีเพื่อต่อต้านพ่อแม่ เสียคน เสียสติ ติดยา ฯลฯ
แม้กรรมเก่านั้นเราจะแก้ไขไม่ได้ แต่ในปัจจุบันยังมีแนวทางที่สามารถแก้ไขได้
เมื่อพบว่าการเลี้ยงดูลูกไม่ได้เป็นตามที่กล่าวมา ต้องมาพิจารณาดูว่าถ้าพ่อแม่เลี้ยงดูลูกดีเหมาะสมแล้ว เหตุใดลูกถึงยังสร้างความกังวลทุกข์ใจให้อีก อาจจะต้องมองว่าที่ลูกโมโหเกรี้ยวกราดนั้นมาจากอะไร คนที่เกรี้ยวกราดส่วนใหญ่เพราะถูกขัดใจ เหตุที่เราขัดใจลูกเพราะอะไร สมเหตุสมผลหรือเปล่า ถ้าเป็นไปตามแบบที่ไม่เข้าข้างตัวเองว่าเราขัดใจลูกโดยสมควรแก่เหตุ แต่ลูกไม่ยอมรับเหตุผล ก็ให้ทราบว่าอาจจะเกิดจากนิสัยที่ลูกอาจได้มาจากการคบเพื่อนไม่ดี การแก้ไขคือ พยายามดึงลูกออกมาจากเพื่อนพาลก่อนที่จะแก้ไขหรือปรับตัวไปยากกว่านี้
ทั้งนี้หนทางทุกอย่างอาจต้องใช้เวลาและค่อย ๆ ปรับหาทางแก้ไขให้เหมาะสมกับตัวเด็กด้วย เพราะไม่มีใครหรืออะไรอยู่ภายใต้อำนาจบังคับของใครได้อย่างแท้จริง อย่าด่าทอว่าหรือทำร้ายลูกด้วยวิธีรุนแรง เปิดโอกาสให้ลูกได้แสดงความคิด คุยกับลูกด้วยเหตุผล แสดงความเห็นอกเห็นใจและให้อภัย รวมถึงอาศัยการให้อภัยด้วยการไม่ผูกกรรมด้านดำเพิ่ม แต่ให้ผูกกรรมด้านขาวซึ่งเป็นกรรมดีไว้ หมั่นไหว้พระสวดมนต์ เจริญเมตตากรุณาให้ลูกเนืองๆ ตั้งใจสมาทานประพฤติศีลอย่างมั่นคง กาเพียรเจริญกุศลทุกชนิดอย่างต่อเนื่อง ย่อมได้อานิสงส์แห่งบุญที่มีกำลังปัดเป่าเรื่องร้ายให้คลายลงได้ และไม่ว่าลูกที่เกิดมานั้นจะเป็นอย่างไร คนเป็นพ่อแม่ทุกคนก็พร้อมที่จะยอมรับเลี้ยงดู สร้างให้ลูกดี ทำให้ลูกนั้นมีความสุข หากพ่อแม่พยายามเป็นแบบอย่างให้ดีแล้ว ไม่ว่าอย่างไรลูกก็จะซึมซับสิ่งที่ดีจากพ่อแม่เอง.
ที่มา : www.palungjit.org
บทความใกล้เคียงที่น่าสนใจ :
ลูกมีกี่ประเภท ถ้าพ่อแม่อยากให้ลูกดีๆ มาเกิดควรทำอย่างไร
ขอได้ให้รีบขอ สำนึกได้ให้รีบทำ ขอขมาพ่อแม่ ทำแล้วชีวิตดีขึ้นทันตา!