อ การแบ่งปัน
เราจะสอนลูกให้เข้าใจเรื่อง"ความรู้สึก" อย่างไร ความรู้สึก อารมณ์ต่างๆ ที่มากระทบต่อตัวเรา ทำให้เราเกิดเป็นความรู้สึกต่างๆ เกิดเป็นเรื่องราวต่างๆ กับสิ่งที่มากระทบนั้น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ ที่มีบทบาททำให้เรารู้สึก วันนี้
คุณแม่มีไอเดีย เราจะสอนลูกของเราอย่างไร ให้มีความรู้สึกเชิงบวก และจัดการอารมณ์ต่างๆได้อย่างไร แล้วเราจะหยิบประเด็นไหนมาสอนก่อน และสอนด้วยวิธีการใด ให้ลูกได้เข้าใจสิ่งที่เราจะสอนได้โดยง่าย ให้เขาได้รู้จักการแบ่งปัน เสียสละ เริ่มเรียนรู้จักการเป็นผู้ให้อย่างไร และผลของการเป็นผู้ให้ ทำให้บังเกิดอะไรต่อตัวเราบ้าง
เราแบ่งปันของที่เรามีอยู่ ในสถานการณ์ที่ หากเรามีของกินจำกัด เราจะมีน้ำใจเสียสละให้ผู้อื่นได้ไหม และด้วยวิธีใดได้บ้าง บางครั้งก็สละออกยาก ถ้าเราเองก็ยังอยากทานของสิ่งนั้นอยู่ เพราะเรายังหิวอยู่ เราจะจัดการกับอารมณ์และความทุกข์ของเรา โดยการกินใช่ไหม แล้วการที่เราแบ่งปันอาหารของเรา ให้แก่สัตว์ หรือเพื่อน ในปริมาณหนึ่ง ถึงจะในปริมาณไม่มากก็ยังเรียกได้ว่า เรามีน้ำใจรู้จักแบ่งปัน ส่วนผู้รับ จะเกิดความดีใจ และเขาจะรู้สึกรักเรา เพราะเรามีน้ำใจแบ่งปัน เสียสละให้เขา วันนี้ ลูกของเรารักการเป็น "ผู้ให้" รักการเป็น "ผู้แบ่งปัน" รักการเป็น "ผู้มีน้ำใจ"
การให้ "รอยยิ้ม" ก็จัดว่าเป็นการให้ความสุขเช่นกันนะคะ ไม่จำเป็นจะต้องให้เป็นวัตถุที่มีราคาแพง หรูหราเสมอไป คุณค่าทางใจไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ราคา มันขึ้นอยู่กับวิธีการ จังหวะ และความต้องการในขณะนั้น วิธีนี้เป็นวิธีที่เราใช้สอนลูกของเราค่ะ มันก็ไม่ได้ดูซับซ้อนอะไร
รัก คือ การแบ่งปัน
เราจะสอนลูกให้เข้าใจเรื่อง"ความรู้สึก" อย่างไร ความรู้สึก อารมณ์ต่างๆ ที่มากระทบต่อตัวเรา ทำให้เราเกิดเป็นความรู้สึกต่างๆ เกิดเป็นเรื่องราวต่างๆ กับสิ่งที่มากระทบนั้น ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสัตว์ ที่มีบทบาททำให้เรารู้สึก วันนี้
คุณแม่มีไอเดีย เราจะสอนลูกของเราอย่างไร ให้มีความรู้สึกเชิงบวก และจัดการอารมณ์ต่างๆได้อย่างไร แล้วเราจะหยิบประเด็นไหนมาสอนก่อน และสอนด้วยวิธีการใด ให้ลูกได้เข้าใจสิ่งที่เราจะสอนได้โดยง่าย ให้เขาได้รู้จักการแบ่งปัน เสียสละ เริ่มเรียนรู้จักการเป็นผู้ให้อย่างไร และผลของการเป็นผู้ให้ ทำให้บังเกิดอะไรต่อตัวเราบ้าง
เราแบ่งปันของที่เรามีอยู่ ในสถานการณ์ที่ หากเรามีของกินจำกัด เราจะมีน้ำใจเสียสละให้ผู้อื่นได้ไหม และด้วยวิธีใดได้บ้าง บางครั้งก็สละออกยาก ถ้าเราเองก็ยังอยากทานของสิ่งนั้นอยู่ เพราะเรายังหิวอยู่ เราจะจัดการกับอารมณ์และความทุกข์ของเรา โดยการกินใช่ไหม แล้วการที่เราแบ่งปันอาหารของเรา ให้แก่สัตว์ หรือเพื่อน ในปริมาณหนึ่ง ถึงจะในปริมาณไม่มากก็ยังเรียกได้ว่า เรามีน้ำใจรู้จักแบ่งปัน ส่วนผู้รับ จะเกิดความดีใจ และเขาจะรู้สึกรักเรา เพราะเรามีน้ำใจแบ่งปัน เสียสละให้เขา วันนี้ ลูกของเรารักการเป็น "ผู้ให้" รักการเป็น "ผู้แบ่งปัน" รักการเป็น "ผู้มีน้ำใจ"
การให้ "รอยยิ้ม" ก็จัดว่าเป็นการให้ความสุขเช่นกันนะคะ ไม่จำเป็นจะต้องให้เป็นวัตถุที่มีราคาแพง หรูหราเสมอไป คุณค่าทางใจไม่ได้ขึ้นอยู่ที่ราคา มันขึ้นอยู่กับวิธีการ จังหวะ และความต้องการในขณะนั้น วิธีนี้เป็นวิธีที่เราใช้สอนลูกของเราค่ะ มันก็ไม่ได้ดูซับซ้อนอะไร
มีข้อสงสัยเรื่องการตั้งครรภ์ หรือมีคำถามเรื่องการเลี้ยงลูกหรือเปล่าคะ? ติดตามอ่านบทความ หรือสอบถามสิ่งที่คุณอยากรู้ผ่านแอปของเราได้เลย
ดาวน์โหลด theAsianparent แอปพลิเคชัน ทั้ง IOS และ Android ได้แล้ววันนี้!
