6 ทักษะพื้นฐานที่ลูกควรทำได้ ก่อนเริ่มสอนตัวอักษรและตัวเลข
อย่าเพิ่งเร่งให้ลูกอ่านออกเขียนได้ ถ้าพื้นฐานยังไม่มั่นคง เช็ก! 6 ทักษะพื้นฐานที่ลูกควรทำได้ ก่อนเริ่มสอนตัวอักษรและตัวเลข
ท่ามกลางกระแสการแข่งขันทางการศึกษาที่เด็กยุคนี้ต้องเผชิญ ทำให้พ่อแม่จำเป็นต้องเร่งให้ลูกอ่านออกเขียนได้โดยเร็ว แต่รู้หรือไม่ว่า การเร่งรัดพัฒนาการทางวิชาการก่อนที่พื้นฐานสำคัญจะมั่นคง อาจเหมือนการสร้างบ้านบนดินทราย บทความนี้จะพาไปสำรวจ 6 ทักษะพื้นฐานที่ลูกควรทำได้ ก่อนก้าวเข้าสู่โลกแห่งตัวอักษรและตัวเลข เพื่อให้การเรียนรู้ในอนาคตเป็นไปอย่างราบรื่นและเต็มศักยภาพ
6 ทักษะพื้นฐานที่ลูกควรทำได้ ก่อนเริ่มสอนตัวอักษรและตัวเลข
▼สารบัญ
1. ทักษะการควบคุมมือและนิ้ว (Fine Motor Control): พื้นฐานสู่การเขียนที่มั่นคง
ความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อมัดเล็กบริเวณมือและนิ้วได้อย่างแม่นยำและประสานสัมพันธ์กัน มีความสำคัญต่อการพัฒนาการเขียน เพราะการเขียนต้องอาศัยความแข็งแรงและความคล่องแคล่วของกล้ามเนื้อนิ้วมือในการจับดินสอ ควบคุมทิศทางการลากเส้น และลงน้ำหนักอย่างเหมาะสม
นอกจากทักษะการเขียนแล้ว กล้ามเนื้อมัดเล็กยังเป็นพื้นฐานสำคัญสำหรับกิจกรรมอื่นๆ ในชีวิตประจำวันของเด็กอีกมากมาย เช่น
- การแต่งกาย: ติดกระดุม, รูดซิป, ผูกเชือกรองเท้า
- การรับประทานอาหาร: ใช้ช้อน ส้อม ตักอาหาร
- การดูแลตัวเอง: แปรงฟัน, หวีผม
- การเล่น: ต่อเลโก้, วาดรูป, ระบายสี, ตัดกระดาษ, ติดสติกเกอร์
- การทำกิจกรรมศิลปะและประดิษฐ์: ปั้นดินน้ำมัน, ร้อยลูกปัด, พับกระดาษ
หากเด็กมีกล้ามเนื้อมัดเล็กที่แข็งแรงและคล่องแคล่ว จะช่วยให้เขาสามารถทำกิจกรรมเหล่านี้ได้อย่างอิสระ มั่นใจ และมีความสุข ซึ่งส่งผลดีต่อพัฒนาการด้านอื่นๆ ทั้งร่างกาย สังคม อารมณ์ และสติปัญญา
ตัวอย่างกิจกรรมในชีวิตประจำวันที่ช่วยพัฒนากล้ามเนื้อมัดเล็ก
การส่งเสริมพัฒนากล้ามเนื้อมัดเล็ก สามารถทำได้อย่างสนุกสนานและเป็นธรรมชาติ ผ่านกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวันโดยไม่ต้องเน้นการฝึกเขียนโดยตรง ตัวอย่างกิจกรรมที่น่าสนใจ ได้แก่
| ตัวอย่างกิจกรรมพัฒนากล้ามเนื้อมัดเล็ก | |
| การหยิบจับของชิ้นเล็ก | ให้ลูกช่วยหยิบถั่ว ลูกปัด กระดุม หรือของเล่นชิ้นเล็กๆ ใส่ภาชนะ เป็นการฝึกการใช้นิ้วมือหยิบจับและควบคุม |
| การปั้น | การปั้นดินน้ำมัน แป้งโดว์ หรือขี้ผึ้ง ช่วยเสริมสร้างความแข็งแรงของกล้ามเนื้อมือและนิ้ว รวมถึงการประสานสัมพันธ์ระหว่างมือและตา |
| การร้อยลูกปัด | การร้อยลูกปัดขนาดต่างๆ เป็นการฝึกความแม่นยำในการใช้นิ้วมือและการทำงานร่วมกันของสองมือ |
| การเทและตัก | ให้ลูกช่วยตักข้าวสาร เมล็ดถั่ว หรือน้ำ จากภาชนะหนึ่งไปอีกภาชนะหนึ่ง เป็นการฝึกการควบคุมการเคลื่อนไหวของมือและแขน |
| การฉีกและขยำกระดาษ | การฉีกกระดาษเป็นชิ้นเล็กๆ หรือขยำกระดาษเป็นก้อน เป็นการออกกำลังกล้ามเนื้อมือและนิ้ว |
| การติดสติกเกอร์ | การแกะและติดสติกเกอร์ขนาดต่างๆ ช่วยฝึกความแม่นยำในการใช้นิ้วมือ |
| การเล่นทรายและน้ำ | การตัก ตวง ก่อปราสาททราย หรือเล่นกับอุปกรณ์ในน้ำ เป็นการส่งเสริมการใช้มือและนิ้วอย่างอิสระ |
| การใช้กรรไกร (ภายใต้การดูแลของผู้ใหญ่) | เมื่อเด็กโตขึ้น การฝึกใช้กรรไกรตัดกระดาษตามแนวเส้น เป็นการพัฒนากล้ามเนื้อมัดเล็กที่ซับซ้อนขึ้น |
การเปิดโอกาสให้เด็กได้ใช้มือและนิ้วอย่างอิสระผ่านกิจกรรมที่หลากหลายในชีวิตจริง โดยไม่จำเป็นต้องเร่งรีบให้เด็กจับดินสอเขียนตั้งแต่เนิ่นๆ โดยฝึก ทักษะพื้นฐานที่ลูกควรทำได้ ผ่านกิจกรรมเหล่านี้จะช่วยเสริมสร้างพื้นฐานกล้ามเนื้อมัดเล็กที่แข็งแรง เมื่อถึงวัยที่เหมาะสม เด็กจะสามารถจับดินสอและเรียนรู้การเขียนได้อย่างมั่นคงและมีประสิทธิภาพมากขึ้นค่ะ
2. ทักษะการฟังและการจดจ่อ (Listening & Concentration): เข้าใจในข้อมูลที่ได้รับ
ทักษะการฟังและการจดจ่อเป็นรากฐานสำคัญของการเรียนรู้ทุกประเภท หากเด็กไม่สามารถฟังอย่างตั้งใจและจดจ่อกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้า การเรียนรู้ก็จะผิวเผิน และอาจพลาดข้อมูลสำคัญไป
- การฟังอย่างตั้งใจ (Active Listening): ไม่ใช่แค่การ “ได้ยิน” แต่เป็นการใส่ใจในสิ่งที่ผู้พูดกำลังสื่อสาร ทำความเข้าใจความหมาย จับประเด็นสำคัญ และอาจมีการตอบสนองหรือถามคำถามเพื่อแสดงความเข้าใจ การฟังอย่างตั้งใจช่วยให้เด็กซึมซับข้อมูลได้อย่างถูกต้องและครบถ้วน
- การจดจ่อ (Concentration): คือความสามารถในการรักษาสมาธิ มุ่งความสนใจไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งได้อย่างต่อเนื่อง โดยไม่วอกแวกหรือถูกรบกวนจากสิ่งเร้าภายนอกหรือความคิดภายใน การมีสมาธิจดจ่อช่วยให้เด็กสามารถประมวลผลข้อมูล ทำความเข้าใจแนวคิดที่ซับซ้อน และแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ
แนวทางการสร้างกิจกรรมที่ส่งเสริมสมาธิและการฟัง
การฝึก ทักษะพื้นฐานที่ลูกควรทำได้ ด้านการฟังและการจดจ่อสามารถทำได้ผ่านกิจกรรมที่สนุกสนานและเหมาะสมกับวัยของเด็ก และในบรรยากาศที่เหมาะสมจะช่วยให้เด็กฝึกฝนทักษะเหล่านี้ได้ดีขึ้น
| ตัวอย่างกิจกรรมที่ส่งเสริมสมาธิและการฟัง | |
| การเล่านิทาน | การเล่านิทานที่มีเนื้อเรื่องน่าสนใจ ชวนติดตาม และใช้โทนเสียงที่หลากหลาย จะช่วยดึงดูดความสนใจของเด็กและฝึกให้เขาตั้งใจฟังตั้งแต่ต้นจนจบ หลังเล่าจบ อาจชวนเด็กพูดคุยเกี่ยวกับเนื้อเรื่อง ตัวละคร หรือข้อคิดที่ได้ |
| การเล่นเกมที่ต้องฟังคำสั่ง | เกมง่ายๆ เช่น “Saimon says” หรือเกมที่ต้องทำตามคำบอก จะช่วยฝึกให้เด็กตั้งใจฟังและปฏิบัติตามคำสั่งอย่างถูกต้อง |
| การทำกิจกรรมศิลปะที่ต้องตั้งใจ | การวาดรูป ระบายสี พับกระดาษ หรือประดิษฐ์สิ่งของต่างๆ ที่ต้องใช้ความตั้งใจและสมาธิ จะช่วยฝึกให้เด็กรู้จักจดจ่อกับสิ่งที่ทำ |
| การฟังเพลงและเล่าเรื่องราวในเพลง | การให้เด็กฟังเพลงที่มีเนื้อเรื่อง และชวนให้เขาเล่าเรื่องราวที่ได้ยิน จะช่วยฝึกทักษะการฟังและการจับใจความ |
| การเล่นบทบาทสมมติ | การสวมบทบาทเป็นตัวละครต่างๆ และพูดคุยกัน จะช่วยฝึกให้เด็กตั้งใจฟังสิ่งที่ผู้อื่นพูดและตอบสนองอย่างเหมาะสม |
| การทำกิจกรรมที่ต้องทำตามลำดับ | เช่น การต่อเลโก้ตามคู่มือ หรือการทำอาหารง่ายๆ ตามขั้นตอน จะช่วยฝึกให้เด็กฟังและทำตามลำดับได้อย่างถูกต้อง |
| การฝึกการหายใจและการทำสมาธิแบบง่าย | การสอนให้เด็กรู้จักสังเกตลมหายใจเข้าออก หรือการทำสมาธิแบบง่ายๆ ในระยะเวลาสั้นๆ จะช่วยให้จิตใจสงบและมีสมาธิมากขึ้น |
3. การเข้าใจลำดับก่อน-หลัง (Sequencing): ส่งเสริมการคิดอย่างเป็นระบบ
การเข้าใจลำดับและขั้นตอน คือความสามารถในการรับรู้ จัดเรียง และเข้าใจเหตุการณ์ การกระทำ หรือข้อมูลต่างๆ ตามลำดับที่เกิดขึ้นอย่างถูกต้อง ทักษะนี้เป็นรากฐานสำคัญของการคิดอย่างเป็นระบบและมีประโยชน์อย่างยิ่งต่อการเรียนรู้ในหลากหลายด้าน ดังนี้
- การอ่าน: เข้าใจลำดับตัวอักษรในคำและคำในประโยค ช่วยให้อ่านถูก เข้าใจความหมาย เข้าใจลำดับเรื่องราว
- การเขียน: เข้าใจลำดับช่วยเรียบเรียงความคิด วางแผน เขียนประโยค เล่าเรื่องเป็นเหตุเป็นผล
- การคำนวณ: เข้าใจลำดับขั้นตอนการคำนวณได้คำตอบถูก เข้าใจลำดับจำนวน เปรียบเทียบ เรียงลำดับเลขได้
- การคิดเชิงตรรกะ: เข้าใจลำดับ “ก่อน-หลัง” “เหตุ-ผล” ช่วยวิเคราะห์ คาดการณ์ ตัดสินใจอย่างมีระบบ
ตัวอย่างกิจกรรมประจำวันที่ช่วยเสริมสร้างความเข้าใจเรื่องลำดับ
การทำกิจกรรมที่เน้นลำดับและขั้นตอนซ้ำๆ เป็นประจำ จะช่วยให้เด็กคุ้นเคยและเข้าใจแนวคิดเรื่อง “ก่อน-หลัง” และการทำซ้ำยังช่วยในการจดจำและทำให้ลำดับนั้นฝังอยู่ในความคิดของเด็กมากขึ้น
| ตัวอย่างกิจกรรมช่วยให้เข้าใจลำดับก่อน-หลัง | |
| การแต่งตัว | ชวนลูกบอกลำดับขั้นตอนการแต่งตัว เช่น “ใส่กางเกงก่อน แล้วค่อยใส่เสื้อ ตามด้วยถุงเท้า และสุดท้ายคือรองเท้า” หรือให้ลูกเรียงลำดับภาพการแต่งตัว |
| การทำอาหารง่ายๆ | ให้ลูกมีส่วนร่วมในการทำอาหารง่ายๆ และอธิบายขั้นตอนต่างๆ เช่น “ขั้นแรก ล้างผักก่อน จากนั้นหั่น แล้วเอาไปผัด” หรือให้ลูกช่วยเรียงลำดับภาพขั้นตอนการทำอาหาร |
| การเล่าเรื่องตามลำดับภาพ | ใช้ภาพหลายๆ ภาพที่แสดงเหตุการณ์ต่อเนื่องกัน แล้วให้ลูกเรียงลำดับภาพและเล่าเรื่องตามลำดับที่เกิดขึ้น |
| การทำกิจวัตรประจำวัน | พูดคุยถึงลำดับกิจกรรมที่ทำในแต่ละวัน เช่น “ตื่นนอน อาบน้ำ กินข้าว ไปโรงเรียน กลับบ้าน กินข้าวเย็น นอน” |
| การเล่นเกมที่ต้องทำตามขั้นตอน | เกมเหล่านี้มักมีกฎและลำดับการเล่นที่ชัดเจน ซึ่งช่วยฝึกให้เด็กเข้าใจและทำตามขั้นตอน |
| การต่อบล็อกหรือต่อเลโก้ตามแบบ | การดูแบบและต่อบล็อกตามลำดับขั้นตอนที่กำหนด ช่วยพัฒนาความเข้าใจเรื่องลำดับและการทำตามคำแนะนำ |
| การเล่านิทานและการสนทนาเกี่ยวกับลำดับเหตุการณ์ | หลังจากเล่านิทานจบ ชวนลูกพูดคุยถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามลำดับ “อะไรเกิดขึ้นก่อน? แล้วอะไรเกิดตามมา?” |
4. ทักษะการสังเกตและแยกเสียง (Phonemic Awareness): ก้าวแรกสู่การอ่านอย่างเข้าใจ
ความสามารถในการได้ยิน แยกแยะ และเข้าใจเสียงต่างๆ ที่ประกอบกันเป็นคำพูด เป็นหนึ่งใน ทักษะพื้นฐานที่ลูกควรทำได้ ซึ่งสำคัญต่อการเรียนรู้การอ่านอย่างมีประสิทธิภาพ มากกว่าการท่องจำตัวอักษรเพียงอย่างเดียว
- การถอดรหัสคำ (Decoding): รู้เสียง -> เชื่อมเสียงกับตัวอักษร -> อ่านคำได้ (เช่น cat = /k/ /æ/ /t/ -> c-a-t)
- การสะกดคำ (Encoding): อยากเขียนคำ -> แยกเสียงในคำ -> เลือกตัวอักษรมาเขียน
- ความเข้าใจในการอ่าน: อ่านออกเสียงคล่อง -> มีสมาธิเข้าใจความหมาย (Phonemic Awareness ช่วยให้อ่านราบรื่น)
- การออกเสียงที่ถูกต้อง: รู้เสียง -> ออกเสียงคำได้แม่นยำตามหลักภาษา
- การเรียนรู้คำศัพท์ใหม่: แยกเสียงคำคุ้นเคย -> เรียนรู้คำใหม่ง่ายขึ้น (เชื่อมเสียงกับตัวอักษร)
การเน้นความตระหนักในเสียงจึงเป็นการสร้างรากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับการอ่านออกเสียง การสะกดคำ และความเข้าใจในการอ่านในระยะยาว การท่องจำตัวอักษรเพียงอย่างเดียวโดยไม่เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างเสียงกับตัวอักษร อาจทำให้เด็กอ่านได้แบบ “นกแก้วนกขุนทอง” คืออ่านออกเสียงได้แต่ไม่เข้าใจความหมาย
ตัวอย่างการเล่นกับเสียงเพื่อฝึกสังเกตและแยกเสียง
การส่งเสริม Phonemic Awareness สามารถทำได้ผ่านกิจกรรมที่สนุกสนานและเน้นการฟังเสียงต่างๆ โดยไม่ต้องใช้ตัวหนังสือ
| ตัวอย่างการฝึกสังเกตและแยกเสียง | |
| การเล่นทายเสียงสัตว์ | ให้เด็กหลับตาแล้วทำเสียงสัตว์ต่างๆ จากนั้นให้เด็กทายว่าเป็นเสียงของสัตว์อะไร เป็นการฝึกการฟังและแยกแยะเสียงต่างๆ |
| การแยกเสียงเริ่มต้นและเสียงท้ายของคำ |
|
| การเล่นสัมผัสคล้องจอง | หาคำที่คล้องจองกัน เช่น “หมา – มา”, “แมว – แก้ว”, “ปลา – ลา” เป็นการฝึกการสังเกตเสียงที่เหมือนกันในคำ |
| การร้องเพลงที่มีการเน้นเสียง | เลือกร้องเพลงที่มีการเน้นเสียงพยัญชนะหรือสระที่ชัดเจน หรือชวนเด็กแต่งเพลงง่ายๆ ที่เน้นเสียงใดเสียงหนึ่ง |
| การเล่นเกม “ฉันได้ยินเสียง…” | บอกว่า “ฉันได้ยินเสียง /ป/ ในคำว่า…” แล้วให้เด็กช่วยหาคำที่มีเสียง /ป/ |
| การใช้บัตรภาพ | ใช้บัตรภาพคำศัพท์ง่ายๆ แล้วเน้นการออกเสียงแต่ละเสียงในคำอย่างชัดเจน |
หัวใจสำคัญของการพัฒนา Phonemic Awareness คือการเน้นประสบการณ์ทางเสียงและการเล่นกับเสียงต่างๆ ก่อนที่จะแนะนำตัวอักษร การรีบร้อนสอนตัวหนังสือโดยที่เด็กยังไม่สามารถแยกแยะเสียงในคำได้ อาจทำให้การเรียนรู้การอ่านเป็นเรื่องยากและน่าเบื่อสำหรับเด็ก
5. ทักษะการทำซ้ำ (Repetition): ช่วยให้เด็กเข้าใจและจดจำดีขึ้น
การทำซ้ำ หรือ Repetition เป็นกลไกสำคัญในการเรียนรู้ของมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวัยเด็ก สมองของเด็กกำลังอยู่ในช่วงพัฒนาและสร้างเครือข่ายเส้นประสาท การทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งซ้ำๆ จะช่วยเสริมสร้างความแข็งแรงของเส้นประสาทที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้นั้น ทำให้ข้อมูลหรือทักษะนั้นๆ ถูกจัดเก็บในความทรงจำระยะยาวได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
- เสริมสร้างความเข้าใจ: ทำซ้ำช่วยให้เด็กสังเกตหลายมุม เข้าใจลึกซึ้ง เชื่อมโยงความรู้ ไม่ใช่แค่จำ
- พัฒนาทักษะให้เชี่ยวชาญ: ฝึกซ้ำๆ เก่งขึ้น คล่องแคล่วขึ้น เหมือนฝึกดนตรีหรือกีฬา
- สร้างความมั่นใจ: ทำซ้ำแล้วทำได้ดีขึ้น ทำให้มั่นใจ มีแรงจูงใจเรียนรู้ต่อ
- ลดความกังวลและความกลัว: คุ้นเคยกับสิ่งเดิม ลดความกลัว กล้าลองสิ่งใหม่
- ส่งเสริมการเรียนรู้แบบอัตโนมัติ: ทำซ้ำจนชำนาญ สมองทำงานอัตโนมัติ มีที่ว่างเรียนรู้สิ่งใหม่
แนวทางการส่งเสริมการทำซ้ำอย่างสนุกสนาน
สิ่งสำคัญคือการทำให้การทำซ้ำเป็นเรื่องสนุกและไม่น่าเบื่อสำหรับเด็ก เพื่อให้ลูกยังคงมีความสนใจและอยากที่จะทำซ้ำ แนวทางที่น่าสนใจ ได้แก่
| ตัวอย่างกิจกรรมส่งเสริมการทำซ้ำอย่างสนุกสนาน | |
| การเล่นของเล่นเดิมซ้ำๆ ในรูปแบบที่แตกต่าง | แทนที่จะเปลี่ยนของเล่นใหม่ให้ลูกบ่อยๆ ลองให้ลูกเล่นของเล่นชิ้นในวิธีที่หลากหลาย เช่น การต่อเลโก้เป็นรูปทรงต่างๆ การเล่นบทบาทสมมติด้วยตุ๊กตาตัวเดิมในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน การใช้บล็อกไม้สร้างสิ่งก่อสร้างใหม่ๆ การทำซ้ำในรูปแบบที่ท้าทายขึ้นจะกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์และทำให้ไม่รู้สึกจำเจ |
| การอ่านนิทานเรื่องโปรดซ้ำๆ | เด็กมักจะชอบฟังนิทานเรื่องเดิมซ้ำๆ การทำเช่นนี้ช่วยให้พวกเขาคุ้นเคยกับเนื้อเรื่อง ลำดับเหตุการณ์ และคำศัพท์ต่างๆ ในแต่ละครั้งที่ฟัง พวกเขาอาจสังเกตรายละเอียดใหม่ๆ หรือเข้าใจเนื้อเรื่องในระดับที่ลึกซึ้งขึ้น ลองชวนลูกเล่าเรื่องตามภาพ หรือถามคำถามเกี่ยวกับเนื้อเรื่องในแต่ละครั้งที่อ่าน |
| การร้องเพลงและทำท่าทางซ้ำๆ | เพลงเด็กที่มีท่าทางประกอบเป็นกิจกรรมที่สนุกและช่วยให้เด็กจดจำเนื้อเพลงและลำดับท่าทางได้ดี การทำซ้ำท่าทางยังช่วยพัฒนาการประสานงานของร่างกาย |
| การทำกิจกรรมศิลปะซ้ำๆ ด้วยเทคนิคที่หลากหลาย | เช่น การวาดรูปสิ่งเดิมซ้ำๆ แต่ใช้สี เทคนิค หรือวัสดุที่แตกต่างกัน การปั้นดินน้ำมันเป็นรูปทรงเดิมซ้ำๆ แต่เพิ่มรายละเอียดใหม่ๆ |
| การเล่นเกมซ้ำๆ ที่มีกติกาที่ปรับเปลี่ยนได้ | เกมบางชนิดสามารถปรับเปลี่ยนกติกาหรือเพิ่มความท้าทายได้เมื่อเล่นซ้ำๆ ทำให้เด็กยังคงรู้สึกสนุกและได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ จากเกมเดิม |
| การมีส่วนร่วมของพ่อแม่ | การที่พ่อแม่ร่วมทำกิจกรรมซ้ำๆ กับลูกอย่างสนุกสนาน จะช่วยกระตุ้นความสนใจและสร้างบรรยากาศที่ดีในการเรียนรู้ |
| การให้รางวัลและการเสริมแรง | การชื่นชมและให้กำลังใจเมื่อลูกทำซ้ำกิจกรรมได้ดี จะช่วยสร้างแรงจูงใจให้ลูกอยากทำซ้ำต่อไป |
6. ทักษะการเคลื่อนไหวอย่างมีจังหวะ (Body Awareness): พื้นฐานในการควบคุมสมาธิ
การรับรู้ร่างกายที่ดีและการเคลื่อนไหวอย่างมีจังหวะ ช่วยให้เด็กสามารถควบคุมร่างกายตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งเป็นพื้นฐานสำคัญของการควบคุมการเคลื่อนไหวที่ละเอียดอ่อนในการเขียน การรักษาสมาธิในการนั่งเรียน และการทำกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตประจำวันได้อย่างราบรื่น ดังนี้
- การควบคุมการเขียน: การเขียนที่ดีต้องอาศัยการควบคุมทั้งลำตัว แขน และมือ การรับรู้ร่างกายช่วยให้เด็กนั่งถูกท่า ทรงตัวมั่นคง และควบคุมมือเขียนได้แม่นยำ การเคลื่อนไหวตามจังหวะยังเสริมสร้างกล้ามเนื้อและการประสานงานที่จำเป็น
- การนั่งเรียน: การนั่งเรียนนานๆ ต้องการการควบคุมท่าทางที่ดีเพื่อจดจ่อ หากรับรู้ร่างกายไม่ดี อาจนั่งไม่เรียบร้อย เสียสมาธิ การเคลื่อนไหวเป็นจังหวะช่วงพักช่วยให้ร่างกายตื่นตัว
- การใช้ชีวิตประจำวัน: การรับรู้ร่างกายและการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วเป็นพื้นฐานของกิจกรรมต่างๆ เช่น เดิน วิ่ง เล่น กีฬา แต่งตัว กินข้าว ช่วยให้ทำสิ่งเหล่านี้ได้ดี ปลอดภัย และมั่นใจ
ตัวอย่างกิจกรรมที่ส่งเสริมการเคลื่อนไหวอย่างมีจังหวะและมีจุดประสงค์
การให้ความสำคัญกับการพัฒนาการรับรู้ร่างกายและการเคลื่อนไหวอย่างมีจังหวะ จะช่วยเสริมสร้างพื้นฐานการควบคุมตนเอง และมีสมาธิในการเรียนรู้
| ตัวอย่างกิจกรรมส่งเสริมการรับรู้ร่างกายและการเคลื่อนไหวอย่างมีจังหวะ | |
| การเต้นตามเพลง | การเคลื่อนไหวร่างกายไปตามจังหวะเพลงช่วยพัฒนาการประสานงานของร่างกาย ความรู้สึกต่อจังหวะ และความสามารถในการควบคุมการเคลื่อนไหวตามเสียงเพลง ลองเปิดเพลงหลากหลายแนว และปล่อยให้ลูกได้เคลื่อนไหวอย่างอิสระ หรือสอนท่าเต้นง่ายๆ |
| การกระโดดตบ | การกระโดดและตบมือตามจังหวะ เป็นกิจกรรมง่ายๆ ที่ช่วยพัฒนาการประสานงานระหว่างมือ เท้า และสายตา รวมถึงการรับรู้จังหวะของตนเอง |
| การเล่นเกมที่ต้องเคลื่อนไหวตามคำสั่ง | เช่น “Saimon says…” ที่ต้องทำตามคำสั่งเมื่อได้ยินคำว่า “Saimon says” เป็นการฝึกการฟัง การทำความเข้าใจคำสั่ง และการควบคุมร่างกายให้เคลื่อนไหวตามที่สั่ง |
| การเดินตามเส้น | วางเชือกหรือใช้เทปกาวทำเป็นเส้นตรง เส้นโค้ง หรือเส้นซิกแซก แล้วให้ลูกเดินตามเส้น เป็นการฝึกการทรงตัวและการควบคุมการเคลื่อนไหวของขาและเท้า |
| การเล่นโยนรับลูกบอล | การโยนและรับลูกบอลช่วยพัฒนาการประสานงานระหว่างมือและตา การกะระยะ และการเคลื่อนไหวร่างกายเพื่อรับลูกบอล |
| การคลานและมุด | สร้างอุโมงค์จากผ้าห่มหรือกล่อง แล้วให้ลูกคลานหรือมุดผ่าน เป็นการฝึกการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อส่วนต่างๆ และการรับรู้พื้นที่ |
| การเล่นกีฬา | การเล่นกีฬาต่างๆ เช่น วิ่ง กระโดด เตะบอล ขว้างบอล ช่วยพัฒนาความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ การประสานงาน และการควบคุมการเคลื่อนไหวร่างกายอย่างมีจุดประสงค์ตามกติกาของกีฬา |
| กิจกรรมเลียนแบบ | ให้ลูกเลียนแบบท่าทางของสัตว์ต่างๆ หรือท่าทางตามคำบรรยาย เช่น “ทำท่าเหมือนต้นไม้ที่ลมพัด” เป็นการกระตุ้นจินตนาการและการรับรู้การเคลื่อนไหวของร่างกายในรูปแบบต่างๆ |
| การทำกิจกรรมตามจังหวะ | เช่น การปรบมือ เคาะโต๊ะ หรือเดินตามจังหวะที่กำหนด เป็นการฝึกการรับรู้และตอบสนองต่อจังหวะ |
โดยสรุปแล้ว ทักษะพื้นฐานทั้ง 6 ประการ ได้แก่ การควบคุมมือและนิ้ว การฟังและจดจ่อ การเข้าใจลำดับ การสังเกตและแยกเสียง การทำซ้ำ และการเคลื่อนไหวอย่างมีจังหวะ ล้วนเป็นรากฐานสำคัญอย่างยิ่งสำหรับการเตรียมความพร้อมของเด็กก่อนเริ่มเรียนรู้วิชาการ พ่อแม่ควรให้ความสำคัญกับการบ่มเพาะและพัฒนาทักษะเหล่านี้ควบคู่ไปกับการเรียนรู้ด้านอื่นๆ เพื่อให้ลูกน้อยเติบโตเป็นผู้เรียนรู้ที่มีศักยภาพและประสบความสำเร็จในอนาคต
ที่มา : แม่อิ๊บ เลี้ยงลูกแบบมอนเตสซอรี่
บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ
20 กิจกรรมพัฒนาสมองลูกน้อย ปลดล็อคพลังสมองลูกวัยเตาะแตะ
15 วิธีกระตุ้นสมองทารก ช่วยให้ลูกฉลาด ทำได้ตั้งแต่แรกเกิด
กิจกรรมเด็ก 2 ขวบ เล่นอะไรดี สร้างความสนุก ส่งเสริมพัฒนาการลูกรอบด้าน
มีข้อสงสัยเรื่องการตั้งครรภ์ หรือมีคำถามเรื่องการเลี้ยงลูกหรือเปล่าคะ? ติดตามอ่านบทความ หรือสอบถามสิ่งที่คุณอยากรู้ผ่านแอปของเราได้เลย ดาวน์โหลด theAsianparent แอปพลิเคชัน ทั้ง IOS และ Android ได้แล้ววันนี้!
